Van een skihotel in Zwitserland tot een wereldhit: het verhaal achter "De vogeltjesdans"

Een vrolijk deuntje voor sommigen, een vreselijk irritante oorwurm voor anderen: feit is dat zo goed als iedereen "De vogeltjesdans" kent, een nummer dat in 1973 voor het eerst op plaat verscheen in België en in 1980 in een nieuwe versie de hele wereld veroverde.

Op deze Werelddierendag doet Ilse Liebens het verhaal achter het monstersucces uit de doeken in "Classic stories" op Radio 1. Een naam is daarbij van kapitaal belang: Louis Van Rymenant. "Hij was een muziekproducent die zich vooral met jazz bezighield", zegt Liebens.

"Begin jaren 70 was Van Rymenant in een skihotel in Zwitserland en daar hoorde hij accordeonist Werner Thomas een melodie spelen die hij jaren eerder zelf had verzonnen. Van Rymenant zag het commercieel potentieel en wist dat hij iets in handen had. Hij kocht meteen de rechten van Thomas."

"Terug in België zocht hij iemand die de melodie kon inspelen zodat hij die op plaat kon uitbrengen. Enter de Bobby Setter Band, een van de beste en bekendste dansorkesten van die tijd. De band was gerespecteerd, gerenommeerd en veelgevraagd in binnen- en buitenland."

Het was december 1973 en de synthesizer maakte opgang. In de opnamestudio stond een zogenoemde moog-synthesizer waarmee nieuwe elektronische geluiden mogelijk waren. Van Rymenant en de Bobby Setter Band blikten het nummer in en zo verscheen het voor het eerst, dit jaar 50 jaar geleden.

"Toch staat de Bobby Setter Band nergens op de hoes", zegt Ilse Liebens. Ook van "De vogeltjesdans" was toen nog geen sprake. "Het nummer kwam uit onder de titel "Tchip tchip", ingespeeld door Cash & Carry. Bobby Setter wou niet met het lied worden geassocieerd. Hij zat in de blues en had een muzikale reputatie hoog te houden."

Sterker nog: Bobby Setter weigerde zelfs de auteursrechten. Van Rymenant liet hem kiezen: ofwel kon hij meetekenen als co-componist, ofwel kon hij 1.500 frank betaald krijgen per muzikant van zijn band. Hij koos voor het laatste en cashte alles samen 7.500 frank.

"Niet veel later was het nummer te horen in het populaire programma "Binnen en buiten" en het ontplofte. Een week later waren 10.000 exemplaren verkocht, nog een week later 100.000 en het ging naar 500.000." Let wel: het ging op dat moment om "Tchip tchip", niet om "De vogeltjesdans".

Voor "De vogeltjesdans" was het wachten tot 1980 toen De Electronica's uit Sint Willebrord in Noord-Brabant bij de studio van muziekproducent Johnny Hoes aanklopten. Ze wilden op eigen kosten een plaatje opnemen voor piratenzender Radio 2000, maar waren nog op zoek naar een B-kant.

Hoes belde hierop Van Rymenant op en die gaf zijn toestemming om hiervoor "Tchip tchip" op te nemen. Het nummer kreeg een nieuw jasje met accordeon en bombardon én heette voortaan "De vogeltjesdans". Hoewel de versie een pak ouderwetser klonk, bleek het B-kantje bijzonder populair.

Toen De Electronica's "De vogeltjesdans" even later op de nationale televisie in Nederland brachten, kwam een groep dansers prominent in beeld die verkleed als gele eenden een kinderlijk eenvoudige choreografie bij het nummer uitvoerde. Dat dansje en de melodie bleken een gouden combinatie: "De vogeltjesdans" werd een wereldhit.

In zowat elk land of taalgebied ter wereld schoten covers als paddenstoelen uit de grond. Het leverde Van Rymenant een fortuin op, dat hij netjes deelde met Werner Thomas. Alles samen zijn naar schatting 40 miljoen exemplaren van het nummer verkocht.