Na 366 minuten zónder snakten ook wij Antwerp-watchers nog eens naar een doelpunt. Daarom: bedankt, Arbnor Muja. Na nog geen drie minuten slaagde de Kosovaarse winger er al in om linksachter Azarov uit te kappen, Shakhtar-doelman Riznyk overhoeks te kloppen en de Bosuil in vuur en vlam te zetten. Muja, die de voorkeur had gekregen op Kerk, werd begin vorig seizoen als beste speler van Conference League-tegenstander Drita weggeplukt voor een prikje: zo’n 400.000 euro. Nu zette hij z’n ploeg op weg naar een eerste poulezege in de Champions League ter waarde van 2,8 miljoen euro. Ook de boekhouding dankte hem.

Het zou echter belachelijk zijn om Arthur Vermeeren niet te vernoemen bij de 1-0. Vermeeren speelde aan het halve maantje – tussen een bos van benen - z’n bal kwijt, maar heroverde die in no time en bediende vervolgens Muja. Verdediger Rakitskyi wist blijkbaar niet dat het Belgische toptalent zich nooit gewonnen geeft.

Antwerp kende een bijna perfect openingskwartier, want het gaf zelf niks weg tegen de Oekraïners – een afstandsschot van Stepanenko werd simpel gepareerd door Butez. Het enige jammere was dat de knal van Janssen, met z’n ‘mindere’ rechter, tegen de buitenkant van de paal belandde en dat Muja een geweldige lange bal van Alderweireld niet kon controleren en benutten. Maar Mark van Bommel kon alleen maar trots zijn op de start van zijn spelers. Zeker toen ze vlak voor de bank Zubkov met vijf man omsingelden en het leer afhandig maakten.

Hallo Tedesco?

Halverwege de eerste helft dan toch wat gevaar van de bezoekers, met Sikan die na een goeie combinatie kon trappen, maar Coulibaly smeet zich er prima voor. Stepanenko en Zubkov zagen hun poging dan weer in corner belanden. Maar die aanvalsgolf ging toch vrij snel liggen. En het was niks vergeleken met wat een geniale Vermeeren vervolgens deed. Hij kreeg de bal van Butez, liep meteen naar voren, scande zoals steeds en zette dan vier Shakhtar-spelers tegelijk in de zeik met een panklare dieptepass op Balikwisha. Die kwam alleen voor de keeper en werkte netjes af.

Opnieuw een winger die raak trof, dat mocht nog wel eens, maar de mensen genoten vooral na van die schitterende assist van Vermeeren. Benieuwd of het Domenico Tedesco zal overtuigen om hem vrijdag voor het eerst te selecteren. Het shirt van de Rode Duivels zou hem, zeker in afwezigheid van De Bruyne, niet misstaan.

2-0. Zalig toch, als je zo de kleedkamers in kan? Maar dat het nog niet binnen was, bleek al snel na rust. Na een pegel tegen de paal pakte Butez in dezelfde fase uit met een geweldige redding, maar hij moest dan ook nog eens de bal vanonder de lat tikken en zat ernaast. Danylo Sikan kon daardoor de aansluitingstreffer in doel knikken.

Toch een domper, zeker omdat het Shakhtar duidelijk inspireerde. Antwerp werd even teruggeduwd en moest alle zeilen bijzetten. Konoplia en Nazaryna haalden uit, maar gelukkig voor de Great Old zonder succes. Dat Janssen even moest worden verzorgd kwam zijn team niet slecht uit. Daardoor ging het weer meer op en neer.

Vrijschopgoal en flater

Vermeeren kon nu zélf eens zijn kans gaan, maar zijn trap was te centraal om Riznyk te verontrusten. Wat later was er een driedubbele mogelijkheid voor zowel Vermeeren als Janssen als Muja, maar opnieuw leverde het niks op. Erger: het brak hen heel zuur op. Want toen aan de overkant Coulibaly vlak voor de zestien de overtreding beging, mocht Rakitskyi vanop een interessante plek aanleggen op vrijschop en had hij het geluk aan zijn zijde. Hij gaf er wel een lel op, maar zonder de deviatie van Balikwisha had hij Butez nooit kunnen kloppen. Nu dus wél: de 2-2 was een feit.

Pijnlijk. Maar nog niet half zo pijnlijk als wat Butez een kwartier voor tijd overkwam. Er was helemaal niks aan de hand. Zubkov dacht een penalty te scoren, maar de ref ging daar terecht niet in mee. De Franse goalie kon de bal gewoon over de achterlijn laten gaan, ook al was het dan misschien hoekschop, maar hij bracht die net terug het spel in, waardoor Nazaryna kon voorbrengen en Sikan in het lege doel kon koppen. Wat een blunder en wat een ommekeer.

Van Bommel begreep er wellicht ook niks van en probeerde dan maar opnieuw het tij te keren met wat wissels: na Valencia kwam ook Ilenikhena erop. Alderweireld nam de doelman nog eens onder vuur met een vrijschop. Hij vatte nadien ook weer post in de spits en kopte bijna de 3-3 binnen. Maar die kwam er niet. Het had nog gekund, jazeker, want na een handsbal in de slotminuut kreeg Antwerp nog een penalty. Ook hier zette Alderweireld – en niet Janssen – zich achter de bal, maar tot frustratie van alles wat rood-wit zag mikte hij naast. Zo kan je natuurlijk niet derde worden in de poule.