Hoe werkt de ‘Iron Dome’, het mobiele en uiterst succesvolle luchtverdedigingssysteem van Israël?

De Iron Dome is één van de belangrijkste instrumenten in het arsenaal van Israël en heeft de afgelopen tien jaar tijdens verschillende conflicten al talloze burgerlevens gered, zo zeggen analisten. Het is een zeer effectief mobiel luchtverdedigingssysteem: tijdens een raketsalvo afgevuurd door de Palestine Islamic Jihad had het volgens Israël zelf nog een succespercentage van 95,6 procent.

De ontwikkeling van het systeem begon in 2007 en na tests in 2008 en 2009 werden er in 2011 voor het eerst Iron Dome-batterijen ingezet. Sindsdien kreeg de ‘IJzeren Koepel’ meerdere updates en upgrades. Maar hoe werkt het systeem nu precies? Dat kan u terugvinden in onderstaande illustratie.

Lagere hoogte

Er zijn in totaal tien Iron Dome-batterijen verspreid over Israël, elk kunnen ze drie tot vier draagraketten bevatten. Het systeem is zeer goed transporteerbaar en kan in amper een paar uur opgezet worden. Ook de raketwerpers zelf zijn zeer manoeuvreerbaar: ze zijn 3 meter lang, hebben een diameter van ongeveer 15 centimeter en wegen zo’n 90 kilo. Er wordt aangenomen dat één raket 11 kilo aan explosieven bevat en een bereik heeft van 4 tot 70 kilometer.

In tegenstelling tot luchtverdedigingssystemen die ontworpen zijn om ballistische raketten tegen te houden, richt de Iron Dome zich op ongeleide raketten die zich op lagere hoogte bevinden. Het type raketten dat vaak wordt afgevuurd door militante groepen in Gaza.

In oorlogstijd kan de exploitatiekost van de Iron Dome wel snel stijgen. Elke raket kost ruim 35.000 euro.