Remco Evenepoel eerste ooit met Kristallen Fiets-hattrick op z’n 23ste: “Of dat record van Museeuw eraan moet? ‘t Zal wel zijn!”

Oumi was er, uiteraard. Schitterend als vanouds aan de zijde van haar man en held. Neef Dario ook. Schoonbroer Anas. Thomas Burssens, zijn persoonlijke digital content creator. Vaste verzorger David Geeroms. Trouwe luitenants Dries Devenyns, Yves Lampaert, Mauri Vansevenant en Louis Vervaeke. ‘Dokter Phil’(ip) Jansen en Stephanie Clerckx. CEO Patrick Lefevere, ploegleider Wilfried Peeters.

En tal van andere prominenten uit de wielerwereld die hun weg hadden gevonden naar de exclusieve NOA Outdoor Living-site van Renson in Kruisem. Mama Agna en papa Patrick lieten zich verontschuldigen, maar deelden vanuit hun Italiaanse vakantiebestemming dolgelukkig in de feestvreugde (zie de hartverwamende boodschap) en volgden de livestream op HLN zeer aandachtig mee.

Allemaal zagen ze Remco Evenepoel zijn kristallen ‘hattrick’ scoren. Geen loepzuivere - Wout van Aert kroop er sinds 2019 twee keer tussen (2020, 2021). “Maar dus wel al drie keer prijs in amper vijf profseizoenen”, merkte de winnaar op. “Een mooi aantal.” Met, het moet gezegd: een steeds groter wordende dominatie. Van (toen al) 140 punten voorsprong op Philippe Gilbert in zijn eerste profjaar over 230 stuks op Van Aert in oktober 2021 tot 276 nu op Jasper Philipsen. “Amai, best wel veel.”

Op de erelijst rijdt Evenepoel Van Aert en Sven Nys (2) uit het wiel. Gilbert, Tom Boonen en Greg Van Avermaet (elk 4) komen in het vizier. Johan Museeuw is nog even ver weg. En tóch... akelig dichtbij. Want niemand van die andere meervoudige laureaten die het klaarspeelde om op z’n 23ste al zijn derde trofee in de wacht te slepen. Museeuw en Van Avermaet deden dat op hun 31ste. Gilbert was al 28. Boonen 26. Met andere woorden: dat Kristallen Fiets-record móet eraan! Evenepoel (lachend en inspelend op onze aangezwengelde euforie): “’t Zal wel zijn!”

Hét belangrijkste nieuws van de avond: het feestvarken van dienst bleek alweer wat mobieler na zijn val zaterdag in de Ronde van Lombardije. “Zondag kon ik bijna niet stappen en maar moeilijk mijn linkerarm gebruiken. Maar inmiddels ben ik weer oké.” En dus koersklaar voor de Chrono des Nations, zondag. Dat hij zo’n award als de Kristallen Fiets zeker koestert, vertelde hij onderweg naar het klassieke staatsieportret op de Rode Loper. “Omdat het een mooie erkenning is voor wat je als renner doorheen het seizoen hebt gepresteerd.” Dat was niet niks. 2023 werd eens te meer een ‘grand cru’-jaar, waarin Evenepoel zijn individuele (UCI-)zegetotaal bij de elite op 50 bracht.

Deden onder meer de teller aantikken: eindwinst in de UAE Tour, Luik-Bastenaken-Luik, twee ritzeges in de Giro en drie in de Vuelta, de Belgische wegtricolore, de regenboogtrui in zijn favoriete tijdritdiscipline. U merkt het: uitsluitend kwaliteit. “De helft van mijn vooropgestelde grote doelen heb ik kunnen afvinken.” Al spreken volgende cijfers wellicht nog het meest: België won tot dusver 29 keer in de WorldTour, het allerhoogste internationale wielerniveau. Du jamais vu. 11 successen daarvan (of bijna 38%) kwamen op conto van hofleverancier Evenepoel.

In een land dat de koers zó overweldigt en beheerst - addendum: België zal het seizoen ook afsluiten als nummer één in de UCI-landenranking en Philipsen is goed op weg om de internationale zegekoning te worden - voelt het winnen van de Kristallen Fiets dan ook extra ‘waw’ aan bij Evenepoel. “Overloop ze maar even, de concurrentie van eigen bodem: Van Aert, Philipsen, De Lie, Uijtdebroeks, Merlier... stuk voor stuk toppers. Dat ik het daar van kan halen, maakt het extra prestigieus.”

Wie de trofee volgens hem had verdiend in een wereld zónder Remco Evenepoel? (zonder aarzelen) “Jasper (Philipsen, red.), natuurlijk! Oké, als sprinter komt hij misschien net iets makkelijker aan winnen toe, zeker in die kleinere koersen. Maar zestien zeges, waarvan vier Touretappes, en de groene Tourtrui. Tweede in Parijs-Roubaix ook. Dan heb je écht wel een serieuze stap vooruit gezet en een straf seizoen gereden. En nog aan het rijden ís, trouwens. (grijnst) Je vraagt je af waar hij al die power vandaan blijft halen.”

Waar hij dan zelf precies het verschil mee heeft gemaakt? “Luik-Bastenaken-Luik”, vindt Evenepoel. Zijn favoriete ééndagsklassieker. “Opnieuw een Monument, hé. Als wereldkampioen, dan nog.” Ook daar werkt een ‘magische 5’, van Eddy Merckx in casu, inspirerend. “Ik probeer ‘La Doyenne’ de komende jaren zo vaak mogelijk te winnen.” Net als de Clasica San Sebastian trouwens, waar hij met drie txapela’s nu al mederecordhouder is. Voorts noemt Evenepoel zijn twee kampioenschapstitels als ‘gamechanging’.

“Het BK, ietwat onverwacht, op een parcours dat eerder op maat was van Philipsen en co, voor het eerst in mijn leven in een ‘sprint-à-deux’ (tegen Alec Segaert, red.) wat voor een nieuwe adrenalinekick zorgde. En het WK tijdrijden, een Belgische primeur. Die combo van vier heeft het ‘m gedaan. Niet slecht, toch? Mocht iemand anders dat hebben gerealiseerd, zou er al snel over een boerenjaar worden gesproken. (lacht) Maar in mijn geval, zo merk ik links en rechts, wordt het stilaan als ‘normaal’ beschouwd.”