Haar dienst zat er net op toen gewapende mannen van Hamas even na zes uur ’s ochtends opdoken. Al snel bleek dat de enige uitweg geblokkeerd werd door de terroristen, die zich vermomd hadden als politieagenten en soldaten. “Festivalgangers dachten dat zij bescherming zouden bieden, maar werden ter plaatse geëxecuteerd”, zegt Maya huilend.

De zwaarbewapende mannen schoten in de mensenmassa en vuurden projectielen af op vluchtende jongeren en voertuigen. Ze zochten vervolgens naar overlevenden in de tenten en toiletten en onder het podium. Barmannen die zich verschuilden in een koelkast, werden neergeschoten. Verschillende vrouwen werden verkracht en vermoord, anderen ontvoerd.

(Lees verder onder de afbeelding)

Maya had even voor de aanval andere schoenen aangetrokken. “Ik had comfortabele sneakers bij, om na mijn shift te kunnen dansen. Ik denk dat ze mijn leven hebben gered”, luidt het. Ze verschool zich eerst een tijdlang langs de kant van de weg, maar besefte dat ze daar niet veilig was en wist samen met een vriendin via de woestijn te ontkomen, terwijl ze geweerschoten hoorden.

Enkele uren later kwamen ze een politieman tegen, die zich over hen ontfermde. Maar Maya denkt nog voortdurend aan de honderden mensen die de aanval niet hebben overleefd. “Ik heb veel vrienden verloren en kan nog altijd niet geloven wat er gebeurd is.”