“Als een man met een gitaar word ik goed betaald”, zei Nick Lowe ons eens. “Maar als ik op tournee ga met een band en een stelletje roadies hou ik niets over.” Ook in de theaterwereld zien we al een tijdlang schaalverkleining uit besparingsoverwegingen. Men kiest voor monologen, schrapt in het aantal personages of laat acteurs verschillende rollen in hetzelfde stuk spelen. Jan De Smet gaat tegen die trend in en reist rond met een uitgebreid gevolg. “Uit zakelijke overwegingen is dat niet de beste beslissing”, geeft hij met een knipoog toe. “Op artistiek vlak biedt dit echter een grenzeloze voldoening die in geen geldsommen kan uitgedrukt worden. Ik wou mezelf een cadeau doen door deze muzikanten, die ik al langer ken, samen te brengen. Voor mij is het een grote luxe om met hen te mogen spelen. Ik hoop voor hen ook.” (lacht)

Exotisch

Tijdens het concert zullen naar De Smets schatting 108 nieuwe snaren trillen. Zijn luxeorkest omvat onder meer uit The Bonnie Blues. Dat trio bestaat uit Nele Paelinck, Laura Vanden Heede en Juno Kerstens, die naast gedreven musici op accordeon, viool, gitaar, cello en contrabas ook krak zijn in de harmonieuze samenzang. Verder doen Les Guitares Magiques mee, nog een trio. Raf Timmermans, Gijs Hollebosch en Mathias Moors zijn meesters in het bespelen van authentieke snaarinstrumenten, waaronder de Dobro gitaar, de lap steel-gitaar en de ukelele. Ze hanteren soms zelfs exotische instrumenten. “De taropatch bijvoorbeeld”, legt Jan De Smet uit. “Dat is een dubbelsnarige ukelele. Die klinkt veel feestelijker dan de gewone. De tiple is dan weer een kruising van een mandoline, een ukelele en een Portugese gitaar. Het instrument is weinig te zien en te horen, maar bij ons natuurlijk weer wel.” En dan is er nog percussionist Stoy Stoffelen. “Hij is de drummer met wie ik het liefst speel”, zegt Jan De Smet. “Hij kent alle stijlen die bij ons aan bod komen. Dat is muziek uit de jaren dertig, veertig en vijftig. Dat is swing, calypso, close harmony, nu en dan iets Zuid-Amerikaans. Het zijn de stijlen die De Nieuwe Snaar eigenlijk altijd gepromoot heeft.”

Luxe

Het is ondertussen tien jaar geleden dat de liedjes van De Nieuwe Snaar nog live te horen waren. “Met dit apart instrumentarium exploreren we ons eigen materiaal. Tijdens de voorbereidingen voor dit programma heeft het me al veel deugd gedaan om de nummers van vroeger in een feestelijke en luxueuze versie te horen.”

Regelrecht nieuw materiaal is er niet voor deze gelegenheid geschreven, maar Jan De Smet kan wel verklappen dat er eindelijk een Nederlandstalige versie van Si vous passez par là te horen zal zijn. “Origineel komt dat uit een operette uit 1947. De Congolese zanger-gitarist Franco heeft het opgenomen en later ook de Britse band 3Mustaphas3. Het nummer tolde al lang in mijn hoofd. Nu kan ik het eindelijk eens brengen.”

Waarom iedereen deze voorstelling moet zien? Daar kan De Smet kort over zijn: “Je zal muziek horen die je nergens anders hoort.”