LEES OOK. Wedstrijd van Rode Duivels tegen Zweden gestaakt na schietpartij in Brussel

Als we supporter Tom Dhaenens bellen bij de start van de rust in het Koning Boudewijnstadion weet hij niet waarover we het hebben. De ­focus lag op de match. De gsm zat al even in de broekzak. Ook bij de mensen rondom hem? “Wat? Twee uur geleden? En zijn de ­daders gepakt? Is er hier gevaar?”

Hij beslist meteen om niet te blijven voor de tweede helft, nog voor de beslissing om de match stop te zetten. “Maar nu moet ik thuis geraken. Hoe? Want ik mag de metro niet in. En de flikken zijn hier massaal aanwezig en zien er ongelofelijk gestresseerd uit.” Tom kon uiteindelijk een taxi nemen naar zijn auto die een paar kilometer van het Koning Boudewijnstadion geparkeerd stond.

Alex Deronne uit Machelen bij Zulte las het nieuws een paar minuten na het eerste fluitsignaal op zijn gsm. “Ervoor was het nog feest. En deden we samen met de Zweden de Mexican Wave. Maar plots begonnen de berichten binnen te komen en ging het nieuws heel snel door de tribune. Een kwartier voor de rust was er plots heel veel politie aanwezig. Mensen keken meer naar hun gsm dan naar het voetbal.” Ook hij kreeg bezorgde berichten van thuis. “Mijn vrouw stuurde dat er wapens zijn gevonden in de buurt van het stadion. Is dat waar?” We probeerden Alex gerust te stellen dat het allemaal nog om geruchten ging.” De­ronne viel het op dat de Zweden nauwelijks feestvierden in de ­tribune. “Ik zag niemand in de handen klappen of schreeuwen. Ik denk dat het nieuws er sneller is doorgedrongen dan bij ons.”

Ook onze collega en reporter Thibaut Renson was als supporter in het stadion. “Ik las het ook pas tijdens de rust op de gsm, zoals de meeste mensen. Hier is het ­redelijk rustig, ik voel geen paniek.” Renson zag de politieheli boven het stadion vliegen. “Toen het nieuws over de afgelasting werd bekendgemaakt, was er een sereen applaus richting Zweedse supporters. En kwam het woord ‘Peace - Vrede’ op het scorebord.”

Rond kwart over tien kwam de stadionomroeper weer tussen. “Er werd ons gezegd dat het stadion de meest veilige plek was en dat veiligheidsdiensten met de situatie bezig waren. De hekken gingen dicht, de eet- en drankstands werden gesloten.” De solidariteit was er meteen. “De Belgische supporters staken de lichtjes van hun gsm aan. De Zweden bedankten met applaus.” En nooit klonk de slogan van de Duivels zo symbolisch. “Tous Ensemble. Iedereen zong het samen.”

Voor Cesar Van Fraechem (9) moest het een bijzondere avond worden. Hij was voor het eerst op een wedstrijd van de Rode Duivels, samen met papa Benny en zijn vriendje Fons. “Het was al raar toen we aankwamen. Meer file dan normaal, maar ik stelde me daar geen vragen bij. Na een tijdje keek ik even naar mijn gsm omdat er veel berichten binnenkwamen. Cesar zag per ongeluk één van die berichten dus ik moest hem wel zeggen wat er aan de hand was. Bij hem was er meteen schrik en paniek, ja.” Maar in het stadion voelde Benny dat niet. “We krijgen geen onveilig gevoel, iedereen blijft rustig. Maar we ­moeten op onze plek blijven.”

Net voor middernacht werden de supporters dan geëvacueerd. Blok per blok werden ze uit het stadion geleid.