• Freilich vergelijkt de repatriëringsinspanningen van België met Nederland: “Nederland is zoals altijd veel sneller in actie gekomen. Afgelopen week dinsdag had het al een eerste vliegtuig gestuurd, wat vijf keer heen en weer gevlogen is tussen Eindhoven en Tel Aviv. Bij ons heeft het dus nog eens zes dagen extra geduurd. En dan was dat één vlucht met maar 92 landgenoten. De rest moet het zien te behelpen. Het had sneller en beter en meer kunnen zijn. Een heleboel landgenoten zijn nu vrij teleurgesteld in onze overheid.”
• “De overheid zegt dat er twintig mensen zijn achtergebleven. (in Israël, red.) Maar dat klopt niet, want ik heb zelf verschillende mails gekregen en allemaal samen opgeteld zijn dat er 57. Maar niet iedereen contacteert mij natuurlijk, dus ik schat dat er minstens nog eens honderd mensen zijn.”

Too little, too late

• “Alle vluchten tussen Brussel en Tel Aviv zijn opgeschort. De enige optie is om met (de Israëlische luchtvaartmaatschappij, red.) El Al te vliegen. Die vluchten zijn extra druk bezet. Dus je moet soms nog een weekje langer wachten en dat kost ook een flinke duit. Wanneer men een gezin met zes, zeven kinderen 700 euro vraagt voor een ticket, niet iedereen kan dat betalen.”
• “Het is al te laat, want de boodschap is gegeven aan al die mensen dat ze hun plan moeten trekken. Het gaat om toeristen, dus zij moeten elke dag een hotel betalen. De Vivaldi-regering had een mooie foto-opportuniteit kunnen hebben. We hebben iets gedaan, maar zoals altijd is het te weinig en te laat.” vindt Freilich.

(ns)