Het met blues covers gevulde Blue & Lonesome vormde in 2016 een aardig zoethoudertje. Pas met Hackney Diamonds droppen The Rolling Stones nu de echte opvolger van A Bigger Bang uit 2005. Onvermijdelijk botsen overlevers Mick Jagger, Keith Richards en Ronnie Wood hierbij op hun eigen roemrijke verleden, maar ze laten zich er niet door verlammen. Integendeel, het spelplezier primeert hoorbaar op deze eerste worp met nieuwe songs in achttien jaar.

De naar Start Me Up lonkende opener Angry spat uit de speakers en laat Jagger allerminst klinken als de tachtiger die hij inmiddels is. Ook verderop doen songs geregeld wegdromen naar oude klassiekers. Wat dit dozijn nieuwe liedjes vooral toont, is dat het heilige vuur bij ‘s werelds grootste en langst bestaande rockgroep ook na een carrière van 62 jaar nog steeds kan oplaaien. De jonge producer Andrew Watt - wiens cv zowel klussen voor Pearl Jam en Iggy Pop als Miley Cyrus en Justin Bieber vermeldt - tekent voor een wervelende, maar nooit te nadrukkelijk eigentijdse productie.

(Lees verder onder de Spotify-link)

Verrassen doet eigenlijk alleen de ronkende gastenlijst. Zo zijn oud-Stones Bill Wyman en wijlen Charlie Watts te horen en speelt Paul McCartney bas in het punky Bite My Head Off. Het obligate Keith-nummer Tell Me Straight is weinig meer dan een sympathiek opstapje naar het hoogtepunt van de plaat; het ruim zeven minuten lange Sweet Sounds of Heaven, een broeierige gospelsoulballad waarin Jagger vocaal heerlijk duelleert met Lady Gaga terwijl Stevie Wonder de toetsen beroert.

De akoestische afsluiter Rolling Stone Blues, met enkel de stem en harmonica van Jagger en de gitaar van Richards, hint naar het prille begin van de groep en lijkt de cirkel rond te maken. Toch hoeft Hackney Diamonds niet de zwanenzang van de Stones te betekenen. Volgens Sir Mick is driekwart van een opvolger zelfs al ingeblikt. “Ik ben te jong om te sterven en te oud om te verliezen”, zingt de iconische frontman in Depending on You. Anno 2023 klinkt zijn groep gelouterd, maar net zo gretig en bevlogen als in de gloriejaren. Het mogen dan niet allemaal diamanten zijn, op het pretentieloze Hackney Diamonds blinken The Rolling Stones wel als te koesteren edelstenen die alle wetten van ruimte en tijd tarten.