Massasterfte van miljarden sneeuwkrabben voor de kust van Alaska eindelijk verklaard: "Plotse hongersnood en kannibalisme"

In de oostelijke helft van de Beringzee, voor de westkust van de Amerikaanse staat Alaska, deed zich tussen 2018 en 2021 een raar fenomeen voor. Naar schatting 10 miljard sneeuwkrabben (Chionoecetes opilio) verdwenen er. 

Het ging om 90 procent van de populatie, en het aantal was bijna vier keer hoger dan het totale aantal door vissers opgehaalde krabben tussen 1977 en 2022, schrijven onderzoekers in hun studie. Die is verschenen in het vakblad Science onder de titel "The collapse of the eastern Bering snow crab".

"Het was een ramp voor de visserij in de echte betekenis van het woord", vertelt Cody Szuwalski aan ScienceNews. De sneeuwkrabben zorgen elk seizoen voor zowat 150 miljoen dollar aan inkomsten. In 2021-2022 viel dat terug naar 24 miljoen. Eind 2022 werd het traditionele sneeuwkrabbenseizoen in Alaska zelfs afgelast, iets wat nooit eerder gebeurde. 

De grote vraag was wat er precies gebeurd was, al was het maar om de visserijsector in de toekomst te helpen anticiperen. 

Onderzoekers gebruikten statistische analyses en wiskundige modellen om een oorzaak te vinden. Wellicht is de sterfte te wijten aan een massale uithongering als gevolg van een hittegolf in zee, met veel warmer water dan normaal, besluiten ze. 

Dat zit zo: sneeuwkrabben vinden een ideale habitat in water dat niet warmer is dan 2 graden Celsius. Elk jaar smelten er ijsschotsen van tijdens de winter, waarbij het koude water afdaalt naar de zeebodem. Zo ontstaat de ideale omgeving voor de krabben en andere schaaldieren. Maar door een mariene hittegolf in 2018 en 2019 was dat ideale habitat plots verdwenen. De krabbenpopulatie stortte in elkaar. 

Volgens Szuwalski, bioloog aan het Alaska Fisheries Science Center in Seattle, was het niet meteen de hogere temperatuur zelf die de krabben fataal werd, maar wel het gebrek aan voedsel als gevolg daarvan.

In het lab kunnen sneeuwkrabben overleven tot een temperatuur van 12 graden. Maar als het warmer wordt, verandert het metabolisme van de koudbloedige krabben. Ze hebben dubbel zoveel calorieën nodig bij een stijging van enkele graden. 

Dat, in combinatie met het feit dat het jaar daarvoor de krabben op een kleinere oppervlakte dan gewoonlijk waren gaan samentroepen, heeft geleid tot een massaal voedseltekort. Wat de theorie kracht bijzet, is dat de krabben in 2018 gemiddeld ook al minder zwaar waren dan anders.  

Mogelijk hebben de krabben kannibalisme gepleegd. De overblijvende populatie bestond vooral uit oudere krabben, wat die theorie kracht bijzet.

Tot slot, schrijven de onderzoekers, heeft wellicht ook een fatale ziekte een rol gespeeld. Er stierven de voorbije jaren meer sneeuwkrabben dan gemiddeld door de parasiet Hematodinium perezi, die wordt gelinkt aan warme wateren.  

Het noordpoolgebied is een van de snelste opwarmende regio's in de wereld. Het ijs smelt er aan sneltempo, waardoor er minder zonlicht weerkaatst wordt en de regio nog verder opwarmt. Als gevolg daarvan veranderen ecosystemen er ook heel snel.

Zulke veranderingen hebben ongetwijfeld ook impact op andere soorten, maar de mens kan het niet altijd waarnemen. "Dit is weer zo'n voorbeeld van iets wat we niet verwachtten, maar we moeten er wel mee leven", zegt Christopher Harley, marien ecoloog aan de universiteit van British Columbia.

Het opvolgen van data voor de toekomst is belangrijk, zegt Harley, maar het zal steeds moeilijker worden om ze te voorspellen omdat we met dingen te maken gaan krijgen die we nooit eerder zagen.  

Dit artikel is gebaseerd op een bijdrage in ScienceNews en de studie in Nature.