In het voorjaar streek een koppel zeearenden neer in de Blankaart. Elke ochtend kon je hen zien als ze uit jagen gingen: een grauwe gans of een meerkoet te grazen nemen. De vele ochtenden werden weken, de weken, maanden. “De zeearenden vinden het op de Blankaart zo goed, dat ze tot onze grote verbazing besloten om er te blijven”, zegt conservator Guido Vandenbroucke. “Het was namelijk een vereiste dat ze tijdens de zomer voldoende voedsel vonden om ook daarna te blijven.”

LEES OOK. IN BEELD. Eerste koppel “toppredatoren” strijkt neer in Vlaanderen: “Hopelijk worden ze niet verjaagd door die ontsnapte Amerikaanse zeearend”

Deze herfst zijn ze begonnen met het bouwen van een nest om er volgend voorjaar te broeden. “Ze kozen een wijdvertakte stevige wilg aan de binnenrand van de Blankaartvijver. Ze doen dat op de plek waar ze afgelopen voorjaar een koppel broedende buizerds hebben weggejaagd en het nest toen hebben platgewalst”, zegt Vandenbroucke.

“Dat ze nu al beginnen met de nestbouw lijkt wat vroeg – de winter moet nog komen – maar dat is het niet. Het nest van een zeearend is een stevig en groot takkennest van minstens een vierkante meter groot. Omdat ze het jaarlijks opnieuw gebruiken en steeds wat uitbreiden, moet het een stevig fundament hebben. Er zijn nesten die tot twee vierkante meter groot kunnen worden en wel een halve ton tot een ton wegen.”

Primeur

Als ze volgend jaar echt gaan broeden, zou dat wellicht voor het eerst sinds eeuwen zijn. “Een primeur voor België én de Blankaart. De zeearend is een trekvogel en wordt wel geregeld bij ons gezien, maar een nest hebben ze nooit eerder gebouwd. Daar zijn althans geen geschriften over. Wel over geschoten exemplaren: in november 1934 werd vlak bij de Blankaart een zeearend geschoten, net als in De Panne in november 1950.”

Gevoelig voor verstoring

De zeearend heeft ook aan de Blankaartbezoekers gedacht. Het nest in wording is ook met het blote oog te zien vanop de boogbrug tussen het Blankaartpark en de Blankaartvijver en vanuit een vogelkijkhut en -toren. Het luchttransport van forse takken is vooral in de voormiddag waar te nemen. Omdat zeearenden het gevoeligst zijn voor verstoring tijdens de nestbouw en de eerste broedfase roept Natuurpunt alle fotografen, vogelspotters en wandelaars op om verstoring van de vogel en zijn omgeving maximaal te vermijden. “Blijf op de wegen en paden en bewonder deze machtige roofvogel met het blote oog, verrekijker of telescoop”, aldus Natuurpunt.

“Dat de zeearend op de Blankaart wil komen wonen, is te danken aan de vele inspanningen die de vrijwilligers en Natuurpunt de voorbije jaren geleverd hebben om van de Blankaart topnatuur te maken. Met een knipoog naar de pioniers van de Blankaart kregen de zeearenden de naam Paul en Betty”, sluit conservator Guido Vandenbroucke af.