Haar dochter Anna (18) zit sinds september op kot en de kinderen van haar man wonen samen met hun lief. “Ze stellen het allemaal goed, dus dan ben je als mama ook gelukkig.” Of ze geen last heeft van het legenestsyndroom? “Neen, al is het wel aanpassen. Vroeger was er meer leven en rommel in huis.”

Bekarri zit zelf ook niet stil. Dit jaar kwam haar veertiende boek op de markt: Lang leve(n) gezond. Ze krijgt soms de vraag waarom ze het nog doet. “Ik vind dat grappig, iedereen moet toch een doel hebben om op te staan? Dat is niet alleen centen verdienen. Ik wil het gevoel hebben dat ik iets kan betekenen.”

En dat doet ze kennelijk: haar boek staat op nummer één in de top tien over alle genres heen. “Wat ik doe, doe ik met passie, niet om bekend te zijn. Ik vind het vreemd als mensen me een BV noemen. Vrienden zeggen dat ik niet veranderd ben. Ik heb moeite met mensen die naast hun schoenen lopen. Met alle respect, maar als BV’s in Brussel komen, kent niemand hen nog.”