Derwael en andere turnsters voelen zich in de steek gelaten door turnbond, sportminister Weyts eist klaarheid

In de omgeving van de topturnsters valt te horen dat zij behalve misnoegd over de timing van het ontslag van de beide headcoaches - het is kort dag op negen maanden van de Olympische Spelen - ook ontevreden zijn over de vage verantwoording vanuit de Gymfed om ze de laan uit te sturen. De turnbond laat niet het achterste van zijn tong zien en spreekt over een ‘vertrouwensbreuk’. Vele topturnsters voelen zich nu aan hun lot overgelaten - zo was er geen training - en zitten met veel vraagtekens over de onzekere toekomst.

Die bezorgdheid kwam ook Vlaams minister van sport Ben Weyts ter ore. Zo reageerde hij in een bericht aan onze redactie: “Een federatie kan altijd redenen hebben om afscheid te nemen van coaches. Op dit moment heb ik nog geen helder zicht op alle redenen die hier gespeeld hebben. Ik verwacht nog meer duidelijkheid. Hoe dan ook ben ik nu vooral bezorgd om de atleten. Op minder dan 10 maanden voor de Spelen van Parijs wil ik dat zij zo snel mogelijk duidelijkheid en stabiliteit hebben.”

Het Belgisch turnboegbeeld Nina Derwael zou naar verluidt not amused zijn met het ontslag. In de turnwereld weerklinkt dat het een klap in haar gezicht is. Derwael haalde onder het Franse duo al haar triomfen op EK’s, WK’s en het olympisch goud op de Spelen in Tokio. Ze bouwde er een enorme vertrouwensband mee op en verdedigde Heuls en Kieffer nadat ze in 2020 in opspraak waren gekomen wegens psychisch grensoverschrijdend gedrag.

De momenteel aan de schouder revaliderende Derwael zit met vele vragen voor de toekomst. Ze heeft eigenlijk drie opties. Ze kan beslissen haar coaches trouw te blijven, maar dan moet ze de elitewerking in Gent en haar vaste teamgenotes verlaten - geen ideaal perspectief bij haar moeilijke missie om nog op de Spelen te raken. Ze kan ook beslissen om in haar vertrouwde omgeving in Gent te blijven met een nieuwe coach die de Gymfed zal aanstellen: de vacature staat al online. Maar het duurt heel lang om een hechte vertrouwensband op te bouwen met een coach - tijd die Derwael niet heeft. Tot slot kan Derwael na haar blessure en alle heisa beslissen om de handdoek te gooien in haar straffe carrière. Maar die beslissing lijkt dan weer niet te stroken met haar doorzettingsvermogen die haar naar de allergrootste triomfen op de brug gevoerd heeft. Haar omgeving gaf ook meer signalen af dat Derwael volledig haar kans zou willen gaan om alsnog Parijs te halen voor een afscheid in schoonheid.