Ex-ploegmaat Kompany vertelt hoe hij als Man City-speler avond voor match pinten dronk en excuus vond om niet te spelen

Richards, een flankverdediger, haalde als jeugdspeler van Man City de eerste ploeg en overleefde als een van de weinige spelers de intrede van de kapitaalkrachtige Saoedische eigenaars, wat van de Citizens de rijkste club ter wereld maakt. Hij maakte deel uit van de ploeg met ook Vincent Kompany die de FA Cup als eerste prijs sinds de overname won en daarna ook de eerste Premier League-trofee. Maar daarna begonnen blessures Richards parten te spelen en toen Manuel Pellegrini overnam van Roberto Mancini, verzeilde hij steeds meer op het achterplan.

Richards lag steeds meer bij de fysiotherapeuten in de lappenmand dan dat hij nog op het veld stond. Het was rond die periode dat de rechtsachter over een uitwedstrijd met Man City vertelde, in de podcast met Gary Lineker en Alan Shearer. “Ik behoorde net terug tot de selectie, maar ik was er zo goed als zeker van dat ik gewoon meereisde om toch alleen maar in de tribunes te zitten. Eigenlijk was ik er alleen maar bij om toch nog eventueel in te vallen, wanneer er iemand gekwetst raakte. Ik herinner me zelfs niet meer welke verplaatsing het was, maar wel dat ik zoals verwacht uiteindelijk weer afviel.”

“Het moet daarom zijn dat ik bij de aankomst op m’n hotelkamer opmerkte dat mijn frigo vol zat met alcoholische dranken. Normaal doen ze voor de spelers de alcohol telkens uit de minibar. Dus ik dacht: ‘ik ben net terug uit blessure, ik ga niet spelen, laat ik dan maar een biertje drinken. Maar één worden er twee en twee al snel drie. Voor ik het wist, had ik tien flesjes op.”

“Niet zo erg, dacht ik. Maar de volgende ochtend werd ik opgebeld met het nieuws dat ik toch tot de selectie behoorde, omdat er toch iemand gekwetst was uitgevallen. Nog nooit ben ik zo zenuwachtig geweest in mijn leven! Maar wat de mensen niet weten, is dat je als speler dikwijls een goeie relatie hebt met de dokters en fysiotherapeuten van de club. Zeker ik toen, omdat ik er veel tijd mee doorbracht. Ze namen me altijd in bescherming, in tegenstelling tot de trainer. Dus toen Pellegrini me vroeg of ik in staat was om te spelen, zei ik hem dat dit niet zou lukken omdat ik last van de hamstring.”

“Nadat ik onze medische staf natuurlijk mijn dronkemansverhaal had verteld en hen gevraagd had mijn excuus te staven. Want ik was toen echt niet in staat om ‘s avonds te spelen. Gelukkig was er nog een andere speler die mij in de selectie kon vervangen. Hij moest zelfs nog invallen. Dat had ik echt niet gekund... Een echt gebeurd verhaal.”