De fluitjes mogen weer op zak: anonieme Lukaku gaat met kleinste verschil onderuit bij ex-club Inter

30.000 uitgedeelde fluitjes, een hoop gejoel en gezangen waaruit de woorden “uomo di merda” klonken. Klotemens. Inter-fans verkneukelden zich op de terugkeer van persona non grata Romelu Lukaku. De Rode Duivel stond voor het eerst sinds zijn turbulente vertrek deze zomer oog in oog met zijn voormalige club.

En dat konden ze tot ver buiten het Giuseppe Meazza horen. Toen Lukaku de aftrap nam piekte de geluidsmeter van onze man ter plaatse even naar 106,5 decibel - de geluidsnorm van een gemiddeld festivalconcert ruimschoots overschreden. De Rode Duivel sloeg er een kruisteken bij en bleef er schijnbaar onbewogen onder.

De fluitjes mochten daarna op zak, want in een anonieme eerste helft kwam Lukaku amper aan de bal. Roma moest het spel vanuit een laag blok ondergaan. Calhanoglu zorgde met een vroeg schot op de dwarsligger voor een eerste verwittiging, de thuisploeg slaagde er daarna niet in om het overwicht te verzilveren.

De cijfers aan de rust vertelden alles. Roma kreeg 12 schoten tegen in de eerste helft zonder daar zelf eentje tegenover te zetten. Het was bijna twintig jaar geleden (2004/2005) dat de Romeinen dergelijke cijfers lieten optekenen. Aan de andere kant ging er bij de twaalf doelpogingen van Inter maar eentje binnen het doelkader.

Het moest bij zowel Roma als Inter dus een stuk beter in de tweede helft, maar een geschorste José Mourinho zag vanuit de perstribune hetzelfde beeld als voor de rust. Roma moest wijken, terwijl Inter het betere van het spel had. Cristante zorgde met een kopbal voor een zeldzame opflakkering, maar Sommer redde prima.

Iedereen bleef op zijn honger zitten, tot Thuram tien minuten voor tijd alsnog kwam opduiken aan de eerste paal. De Fransman duwde een lage voorzet van Dimarco binnen en bezorgde Inter zo toch nog drie al bij al verdiende punten. Lukaku verdween na een anonieme partij van het veld. De fluitjes mochten definitief op zak.