Verbazing alom bij het ontbijt als blijkt dat Liliane Saint-Pierre ’s nachts werd vermoord. De avond voordien bij de epische stemming waarbij Celine Van Ouytsel werd verbannen, had zij als enige op Charlotte Van Brabander gestemd. “Destijds al mijn eerste keuze”, zei ze. Die stem bleek haar enkele uren later fataal.

In het torentje had Guy T’Sjoen immers meteen de aanval op Liliane geopend. “Ze is de enige die de boel doorheeft. Alle anderen verdenken elkaar en zijn in de war. Liliane kijkt richting Charlotte en de twee stille jongens. Als we haar nu elimineren, kan ze niks meer rondbazuinen.”

Een perfecte ontleding van de gedachtegang van de zangeres. Want als Staf Coppens aanklopt met het moordbriefje, blijkt dat ze inderdaad Guy, Charlotte en Bart Appeltans aanwijst.

Met de moord op Liliane werd Hendrik Vos gespaard. Maar dat leek slechts uitstel van executie. “De meeste bondgenoten snappen het spel precies niet. Hendrik is hun sterkste speler. Hij noteert het stemgedrag, en analyseert de boel”, vervolgde verrader Bart Appeltans in het torentje. “Hij stemde ook al twee verraders naar huis. Wij gaan morgen proberen Hendrik weg te stemmen.” Maar zover moest het helemaal niet komen.

Tunnelvisie bis

Was de stemming aan de Ronde Tafel vorige week episch, dan was ze nu opmerkelijk bits. Want door het spel van die dag en een ochtendlijk pleidooi – lees nieuwe tunnelvisie – van Veronique De Kock hadden de bondgenoten alweer verkeerdelijk hun vizier op een bondgenoot gericht. Deze keer was Bert Haelvoet de pineut. Veronique opende de debatten met een flinke uithaal. “Ik heb het gevoel dat je nooit met het spel bezig bent. Je laat nooit in je kaarten zien, we weten niks over hem.” Bert kon de uithaal duidelijk niet appreciëren. Als vervolgens ook Franky De Smet-Van Damme en Jelle Beeckman hem verdacht maken, zucht Bert diep. “Als Hendrik Vos vanavond niet op de eliminatiestip staat, zijn we verloren. Ziet niemand dat dan in? Dit is erg zwak. Zijn jullie blind? Jullie moesten beschaamd zijn dat jullie Celine Van Ouytsel naar huis hebben gestemd”, vond hij.

Verrader Bart Appeltans keek stilzwijgend toe. “Bert is wat verwarder en niet altijd duidelijk in zijn communicatie. Dan maak je je verdacht. Hij is nu een makkelijk slachtoffer.” Het plan om Hendrik te elimineren werd zo snel losgelaten.

Hans Van Alphen zag wel dat het fout liep. “Heel gek hoe het gisteren een tweestrijd Celine-Hendrik was”, repliceerde hij. “Dat het toen ook duidelijk was dat vandaag Hendrik zou moeten vertrekken, en plots alle karren zijn gedraaid.”

Toen Hendrik zei dat hij – mits geen verbanning – het spel zou blijven spelen maar op een andere manier, kreeg Bert Haelvoet het helemaal te kwaad. Want de professor had de avond voordien twee keer gezegd dat iedereen hem moest wegstemmen.

Ciaokes byekes

De stemming was duidelijk: elf stemmen voor Bert. Die was erg boos. “Bertje bondgenoot is weg. Ciaokes byekes”, brieste hij. “Wat voor een flauwe bende is dat? Ik heb mijn best gedaan, maar ik heb bepaalde dingen te laat gezien. Met zo’n stemming… elf stemmen… los het op.”

“Onze ego’s hebben het om zeep geholpen”, zei Jelle Beeckman. En Veronique na haar zware uithaal naar Bert: “Ik zeg niks meer, ik voel me zo dom.”

“Drie mensen wisten dat Bert een bondgenoot was”, concludeerde Hendrik Vos. “Die kunnen verdomme goed toneelspelen.”

Ook de verraders keken met grote ogen naar wat zich aan de Ronde Tafel afspeelde. “Ongelofelijk hoe Hendrik de dans ontloopt”, besloot Bart. “Die zat op de rand, kantelde er al over en is ineens gewoon volledig teruggetrokken.”

Na de stemming wandelde Hendrik met Charlotte Van Brabander buiten om haar te horen over wat zou komen. “Ik heb vanavond het schild”, zei Charlotte verkeerdelijk. Waarop Hendrik dacht dat zij zich versproken had en haar plots verdacht vond. Maar strategische Charlotte kon die situatie weer gebruiken. “Ik hoop dat hij morgen verkeerdelijk rondbazuint dat ik het schild heb. Als dan blijkt dat het niet zo is, gaat dat raar overkomen.” Toch zijn de verraders niet zeker wie ze gaan vermoorden. “Als we de professor kiezen en hij heeft het schild waardoor hij kan blijven, maken we ons héél verdacht.”