Heb je als treinreiziger iets voor op de trein of in een station? Dat komt in principe de federale spoorwegpolitie tussenbeide, zo’n 440 politiemensen sterk. Je spreekt dan het best een mondje Frans. Meer dan zeven op de tien agenten van de spoorwegpolitie zijn vandaag Franstalig, zo blijkt uit cijfers die N-VA-Kamerlid Yngvild Ingels opvroeg.

Concreet heeft de spoorwegpolitie hierdoor vaak geen andere keuze dan Franstalige agenten te sturen naar bijvoorbeeld een aanrijding tussen een auto en een trein ergens in Vlaams-Brabant, “waarna nadien op kantoor één van de weinige Nederlandstalige agenten het effectieve proces-verbaal in het Nederlands opstelt. Er wordt zelfs al aan gedacht om met Franstalige agenten van de spoorwegpolitie een tolk mee te sturen, wanneer ze in Vlaanderen vaststellingen moeten doen.”

Hoe dat komt? Op de spoorwegpolitie is jarenlang bespaard. Sinds enkele jaren zijn er opnieuw aanwervingen. Maar de voorbije vier jaar bijvoorbeeld waren acht op de tien agenten die bij de Spoorwegpolitie aan de slag gingen Franstalig.

Scheeftrekking

Ook bij het Beveiligingskorps (DAB) van de federale politie, dat over heel het land kritieke infrastructuur bewaakt, is intussen meer dan zes op de tien agenten Franstalig, ook weer doordat er de voorbije jaren vooral Franstaligen werden aangeworven. Bij de luchtvaartpolitie waren bijna 80 procent van de aanwervingen dit jaar Franstalig.

“Uit de aanwervingscijfers van de voorbije jaren voor de verschillende federale politiekorpsen blijkt duidelijk dat het merendeel van de nieuwe mensen Franstalig is”, zegt N-VA-Kamerlid Yngvild Ingels. “In 2022 was zelfs 63 procent van alle aangeworven medewerkers voor de federale politie Franstalig. Met als gevolg: een almaar zwaardere scheeftrekking tussen Nederlandstalige en Franstalige politiemensen.”

Zij ziet twee belangrijke oorzaken: “Er is enerzijds de krapte op de arbeidsmarkt. Het is voor de politie zeker in Vlaanderen niet evident om nieuwe mensen te vinden. In Wallonië is die krapte minder groot. Ik kan mij inbeelden dat de rekruteringsdienst van de politie het in Wallonië gemakkelijker heeft om mensen te werven. Waarna de verleiding erg groot is om de grote tekorten bij de federale politie op te vullen met vooral Franstaligen.”

Werkdruk

“Al langer geweten is anderzijds dat de Nederlandstalige rekruteringsdienst van de politie, in tegenstelling tot de Franstalige tegenhanger, met een erg grote achterstand kampt. Waardoor het voor een Vlaming die bij de politie solliciteert allemaal veel langer duurt voordat die doorheen heel de aanwervingsprocedure is. En dat vergroot het risico dat zo’n kandidaat in tussentijd een andere job vindt.”

Ingels vraagt met aandrang dat Verlinden, die de ambitie heeft om elk jaar 1.600 extra politie-inspecteurs aan te werven, de broodnodige taalevenwichten beter bewaakt: “Nu lijkt de minister vooral haar aanwervingscijfers op te krikken door volop aan te werven in Franstalig België. Maar dat is geen duurzame oplossing voor de diensten in Vlaanderen die vandaag kreunen onder een torenhoge werkdruk.”

Frans aan de kust

Ook de vakbonden bij de politie merken de verfransing op. “Denk aan de nationale interventiereserve, die vandaag heel veel Franstalige agenten telt, maar ook in Vlaanderen inzetbaar moet zijn. Het is dan te hopen dat sommige van die agenten een beetje Nederlands praten wanneer ze in pakweg Antwerpen, Gent of aan de kust moeten gaan patrouilleren”, zegt Joery Dehaes van ACV Politie.

Wij vroegen zowel minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden als de federale politie om een reactie. Die kwam er niet.

LEES OOK. Het geld van de politie is op: miljoenen aan facturen kunnen niet meer betaald worden