Het breken van een ei is een kunst, maar blijkbaar ook een wetenschap. Voor je het weet sta je anders met het eigeel in je hand en de eierschaal in de kom. Het draait blijkbaar allemaal om de perfecte barst en daarbij is het handig om te weten waar je het ei moet breken en met welke kracht. "Je breekt het ei best waar het het meest vlak is, in het midden dus", zegt Volker Blum van de Amerikaanse Duke University.

Net zoals alle andere objecten heeft ook de eierschaal een breekpunt. Dat punt ligt waar het ei het zwakst is en dat is in dit geval in het midden omdat het daar het meest vlak is. De bovenkant en de onderkant van het ei zijn namelijk het sterkst omdat ze het meest gebogen zijn. Die zijn zelfs zo stevig dat als je het ei tussen twee vingers houdt en de bovenkant en onderkant naar elkaar toe wil duwen, dat haast onmogelijk is.

Eenmaal je dus de beste plaats hebt gevonden om het ei te breken, maak je er een snelle eerste barst in van ongeveer de grootte van een duim. Als die barst er is, moet je vervolgens voldoende kracht uitoefenen om die eierschaal te breken. De barst zet daarbij uit tot de eierschaal volledig in twee is gebroken. Let wel op dat je niet te veel kracht zet, want anders loop je het risico dat de schaal in tientallen stukjes uiteenvalt.