Kaurismäki maakt altijd eenvoudige films over eenzame arbeiders of outsiders die het vaak niet meer zien zitten. Maar hij brengt die droogkomisch en minimalistisch in beeld. Die kenmerken zitten ook in het liefdesverhaal Fallen Leaves, die bekroond werd met de juryprijs in Cannes. Deze keer heeft de maker van Leningrad Cowboys Go America het over arme mensen van middelbare leeftijd die weinig hoop koesteren dat ze ooit nog liefde zullen vinden. Ansa krijgt echter een kans wanneer ze toevallig Holappa ontmoet. Maar Holappa verliest haar adres en houdt veel van wodka. Wie Kaurismäki een beetje kent, weet dat hij zeer persoonlijke films maakt. Zoals Holappa kampt(e) hij al jaren met een alcoholprobleem en Ansa is gebaseerd op zijn eigen vrouw. Kaurismäki plaatst zijn personages bovendien voor decors die hem het meest aanspreken: een cinema en een bar. Het is een artificiële wereld waarin je wel nieuws verneemt over de oorlog in Oekraïne, maar die toch blijven steken is in de jaren 70. Heerlijke melancholische cinema zoals alleen een Fin die kan scheppen. (cc)