“Hij heeft onze jongen afgenomen”: tante van overleden ijshockey­spe­ler, die tragedie live op tv zag, vraagt gerechtig­heid

Plots stond de tijd stil in Kelly Lake, Minnesota. De ouders en tante van Adam Johnson hadden afgelopen weekend zoals altijd de televisie opgezet om vanuit Amerika naar de ijshockeywedstrijd van hun zoon/neef te kijken. Mentale support, duizenden kilometers verderop. Maar er ontspon zich een tragedie. Johnson - speler bij Nottingham Pantherwerd in de EIHL, de hoogste Britse ijshockeycompetitie - werd vol geraakt in de nek met het ijzer van de schaats van Matt Petgrave. Hij begon hevig te bloeden en overleed aan zijn verwondingen.

Diezelfde tante - Kari is haar naam - heeft nu in een emotioneel gesprek met het Britse persbureau ‘SWNS’ haar verhaal gedaan. Hoe ze het moment meemaakten. “Het was een gruwelijke tragedie. In realtime zijn we getuige geweest van wat er zich daar afspeelde. Afschuwelijk. Anders kan ik het moment niet omschrijven.”

In de dagen erna heeft Kari de bewuste beelden naar eigen zeggen nog honderden keren bekeken. Om te ontdekken wat Petgrave bezielde. Een term als moord wil ze niet in de mond nemen. “Maar het was wel een erg roekeloos manoeuvre. Totaal onnodig ook. Je schopt niet zomaar iemand de keel door, sorry. Mijn neef was 1,80 meter groot. Of je nu het evenwicht verliest of niet: jouw been zó hoog laten komen en dan nog eens een trapbeweging uitvoeren ook. Dat is gewoon onaanvaardbaar. En heeft niets te maken met hockey. Ik ben er zeker van dat meneer Petgrave niet heeft gedacht aan de gevolgen. Allicht heeft hij ook al veel meegemaakt in zijn carrière. Maar hij heeft wel onze jongen afgenomen. Je moet toch beseffen dat dit niet bij deze sport hoort?”

Kari stelt dat het thuis “een puinhoop” is. “Zijn moeder houdt zich nog het kranigst voor de buitenwereld. Ik weet niet of ze diep vanbinnen aan het huilen is. Ze houdt zich ongelofelijk sterk. Maar Adams vader en broer... It’s a mess. Hij was een geweldige jongeman. Genereus ook. En hij hield van het hockey. Alleen op een bescheiden manier. Hij wilde er goed in zijn zonder er te veel credits voor op te strijken. Adam was a great kid.”

En dus vraagt Kari gerechtigheid. De Engelse politie opende al een onderzoek: de South Yorkshire Police zal de beelden van het incident bestuderen. “Door de complexe aard van dit tragische en nooit eerder gebeurde incident zal het onderzoek wel wat tijd in beslag nemen”, liet de politie dinsdag weten in een update.

Kari: “We roepen op tot een volledig onderzoek. Ik hoop dat de politie het goed doet. Het brengt mijn neef niet terug en als ze niet dezelfde mening delen als ik zal ik mij daar bij neerleggen. Maar mijn gevoel dat dit onnodig en onbesuisd was gaat niet weg. Deze actie kostte een leven en mag geen andere familie ooit nog meemaken.”

Intussen hebben zich twee kampen gevormd. Op sociale media, maar ook bij (ex)-NHL-spelers. Aan de ene kant de mening dat Petgrave het contact duidelijk opzocht. Zo vindt voormalig NHL-speler Sean Avery hem “een vuile speler” en weerklinkt op ‘X’ meermaals dat dit een opzettelijke daad was om bewust te kwetsen.

Aan de andere kent zijn er ook mensen die het incident zien als een noodlottig ongeluk. En dus krijgt Petgrave steun, zelfs uit opvallende hoek. Westin Michaud, ploegmaat van de betreurde Johnson, schijft: “De haat die Matt krijgt is vreselijk en volkomen onterecht. Ik zat op de bank het dichtst bij het ongeval en zag dat beide spelers snel bewogen in de actie. Voor mij is het duidelijk dat Matts acties onbewust waren en iedereen die iets anders beweert, is verkeerd. Verspreid geen ongegronde haat tegenover een speler die onze steun nodig heeft.”

Victor Björkung, een andere ploegmaat van Johnson, neemt het ook op voor Petgrave. “Niemand in ons team denkt dat het zijn fout is. We staan net allemaal achter hem.” Björkung meldt ook dat Nottingham Panthers een psycholoog en een zogenaamd ‘trauma-team’ heeft ingeschakeld om de spelers bij te staan. “Ik heb geprobeerd om veel te onderdrukken. Alles gaat zo verdomd snel. Het ene moment is je vriend er nog, het andere is hij overleden. Op het ijs staan met je vriend en hem zien sterven is traumatisch.”