Bestaat exorcisme nog in Vlaanderen? “Minder magisch dan vroeger en niet zoals in de films”

In de cinema loopt bij ons nu de film “The Exorcist: Believer”. Het is de zesde film in de horrorfranchise van de populaire klassieker "The Exorcist" uit 1973. In het echt bestaat exorcisme ook nog. Eind september vond een exorcistencongres plaats in Sacrofano in Italië.

Daar werd Karel Orlita, een Tsjechische priester en kerkjurist, verkozen tot de nieuwe voorzitter van de Wereldvereniging van Exorcisten. 203 exorcisten uit 30 landen waren aanwezig op het exorcistencongres. Ze wisselden onderling van mening over bovennatuurlijke en duistere praktijken en sekten. 

“Exorcisten behandelen mensen die worstelen met het kwaad en soms ook met hun psychische gezondheid”, verduidelijkt Rik Torfs, professor Kerkelijk Recht aan de KU Leuven in "De wereld vandaag" op Radio 1. 

“In de Katholieke Kerk en in andere godsdiensten bestaan al eeuwenlang rituelen om het kwaad te verwijderen. Maar die exorcisten zijn de laatste jaren vervangen door hulpverleners zoals therapeuten, lifecoaches of psychologen. Wereldwijd zijn er mensen nog bezig met exorcisme, maar in ons land is het nu een marginaal verschijnsel.”

Exorcisme bestaat dus nog in België, maar het is afgenomen volgens Torfs. In het buitenland komt het wel nog voor. “Vaak gaat het over mensen die regelmatig terugkomen. Blijkbaar is de duivel hardnekkig en heeft hij de gewoonte terug te gaan naar de plek waar hij zich voorheen veilig voelde.”

“Vandaag is exorcisme veel voorzichtiger. Het is minder complex en minder magisch dan vroeger”, zegt professor Torfs. “Momenteel bestaan er regels vanuit de Kerk die dateren uit 1999 waarin staat dat de exorcist eerst moet uitzoeken of het probleem medisch of religieus is. Soms wil iemand psychologische hulp en soms wil iemand religieuze hulp. De Kerk wil die twee wegen gelijkwaardig behandelen en is daar veel voorzichtiger in geworden."

“Wanneer iemand geen medische hulp wil of geen contact wil met een therapeut, kan de exorcist zijn rituelen doen. Dat gaat niet zoals in de films. De exorcist doet gebeden met de betrokkene en besprenkelt eventueel de persoon met wijwater. Hij vraagt op een sobere manier aan de duivel om weg te gaan”, vertelt Torfs. “De paus beseft dat exorcisme nog bestaat. Maar de Kerk wil de waanzin, de hysterie en het idee van hocus pocus vermijden.”