“We begonnen helemaal niet scherp genoeg aan de wedstrijd”, analyseert Vermeulen. “Wellen speelde ook niet denderend maar kwam na een stilstaande fase wél op voorsprong, met de enige kans waarin ze echt gevaarlijk waren. Zelf kregen we een tweetal behoorlijke kansen, maar echt goed was het allerminst. Onder de rust heb ik me dan ook kwaad gemaakt en meer scherpte gevraagd.”

Dat loonde in de tweede helft. “Invallers Dejonghe en Claessens brachten meer diepgang in ons spel. Dejonghe trof de lat en zag ook nog een goede mogelijkheid gestuit door de doelman. We kwamen dan ook verdiend op 1-1, maar toch gaven we alles nog uit handen.”

“In de slotfase kreeg Wellen een vrije trap en die ging erin. Dat was heel zuur want we verdienden echt niet te verliezen.”

De sfeer achteraf was dan ook bedrukt. “Het was heel stil in de kleedkamer, iedereen besefte dat we onnodig punten hadden laten liggen. Omdat we geen reeks kunnen neerzetten, wordt de kloof met de onderste ploegen niet vergroot. We staan nu op de achtste plaats, maar de degradatieplaatsen zijn niet veraf en het was onze bedoeling om daarvan weg te blijven dit seizoen (de kloof met de 14de plek bedraagt amper 3 punten, red.) . Ik vind het ook jammer voor de spelers dat ze zichzelf niet belonen. We moeten heel veel moeite doen om te scoren, terwijl we in het spel niet vaak onder liggen. Daarom is het ook belangrijk dat we heel gefocust beginnen. Vorige week tegen Berg en Dal zat er heel veel vuur in en paste de leider zich zelfs aan ons aan, we pakten daar verdiend een punt. Zo moeten we altijd spelen, ik hoop dat de spelers dit nu begrepen hebben want alleen met talent gaan we het niet redden. Maar aan de stilte na de match denk ik wel dat ze dit zelf ook weten.”