Gwendolyn Rutten beseft goed dat het contrast groot is met twee weken geleden, toen ze uit onvrede met de benoeming van Paul Van Tigchelt als nieuwe Justitieminister de nationale politiek vaarwel zei. “Ik denk dat iedereen wel aanvoelt: het kan verkeren in het leven. Als je mij een paar dagen geleden zou hebben gezegd dat ik hier zou zitten, ik had het niet geloofd”, zei ze. “Het leven is onvoorspelbaar. Politiek is onvoorspelbaar.”

“Ik was een paar weken geleden ontgoocheld. Dat was een moeilijk moment, omdat ik voor mezelf vond dat ik niet langer impact kon hebben in de politiek. Daarom had ik de keuze gemaakt om iets anders te gaan doen met mijn leven, naast burgemeester zijn van Aarschot.”

Rutten maakte dat ook concreet: ze wou het onderwijs in. “Ik had daar ook plannen voor gemaakt, tot ik maandagavond telefoon kreeg, en dan staat je leven op zijn kop”, zei ze. “Ik kan me inbeelden dat er veel mensen zijn die niet begrijpen waarom ik eerst niet langer aan nationale politiek wou doen en nu hier zit. Ik kan alleen maar zeggen: dat is het leven. Als je impact wil hebben, neem je verantwoordelijkheid als je dat gevraagd wordt.”

“Iedereen maakt soms wel eens momenten mee waarop je zegt: hier trek ik een lijn, het is goed geweest. Maar het is even belangrijk, dat als omstandigheden veranderen en de vraag er is om je kennis en expertise in te zetten, om dan te zeggen: ik stap daar overheen en ik doe dat.”

“Je kan het niet voorspellen. De keuze die ik maak is een keuze voor verantwoordelijkheid. De keuze voor impact voor een regering waar ik mee voor onderhandeld heb. Ik vind het een eer dit te mogen doen. Ik ga vanaf dag één aan de slag. Ik ken de dossiers. Ik ken de regering. Ik ken de werking van de regering.”

(Lees verder onder de foto)

“Ik ben ook maar een mens”

“Het was een heel moeilijk moment. Daar moeten we niet flauw over doen”, reageerde Rutten op enkele vragen uit de zaal over haar beslissing van enkele weken geleden om afscheid te nemen van de nationale politiek. “Ik vond de manier waarop er gehandeld is, niet de manier hoe ik in het leven sta. De manier waarop het deze keer gelopen is, niet alleen met mij, heeft een heel ander indruk nagelaten. Ik moet ook in mijn eigen hart kijken: misschien heb ik te hard gereageerd. Ik ben ook maar een mens. Maar dat was hoe ik me voelde op dat moment. Politici zijn ook maar mensen en als je van politici verwacht dat ze geen emoties hebben, dan zijn het geen mensen meer.”

“Andere mensen zouden misschien andere keuzes nemen en bij hun besluit blijven. Ik heb er lang over nagedacht. Ik heb er met mijn echtgenoot over gebabbeld en ik heb beslist. Politiek betekent over je eigen emoties en je eigen gelijk heen kunnen stappen om impact te hebben.”

“Ik kan perfect begrijpen dat mensen vinden dat ik bij mijn standpunt had moeten blijven. Dat mag. Er gaan ook mensen zijn die zeggen dat ik dat niet zo had mogen zeggen op Facebook (haar afscheid, red.). Maar zo voelde ik me echt. Maar dan gebeurt er iets in het leven, de beslissing van Bart (Somers, red.). Dan komt er een vraag en wat moet je dan doen? Dan moet je nadenken over de vraag. Ik ben blij dat ze me gesteld is. En ik ben blij dat ik op dag één van start kan gaan.”

Geen vernieuwing

De vernieuwing, waar onder meer Bart Somers om had gevraagd, wordt met deze beslissing nog niet in de praktijk gebracht, gaven zowel Ongena als Rutten aan. “Ze hebben gelijk, ik ben geen vernieuwing. Maar dat stoort me niet”, zei Rutten. “Maar in dit geval is aan mij gevraagd: zet uw kennis, competentie en kunde in.”

“Evident is Gwendolyn niet de vernieuwing”, zei Ongena. “Maar intussen zijn er negen lijsttrekkers aangeduid en zes daarvan zijn nieuwe mensen tegenover vorige keer. Door een stap achteruit te zetten, heeft Bart Somers ook ruimte gemaakte voor nieuwe gezichten om naar de kiezer te gaan. De afweging die we hier nu hebben gemaakt, is de keuze voor iemand die deskundigheid heeft in het stikstofdossier.”