“In Kerst met Nixon beleeft de kat op kerstavond een spannend avontuur dat alle buurtbewoners samenbrengt en hen een bijzondere en mooie kerst bezorgt”, vertelt Hilde. Samen met haar Oekraïense vriendin en illustrator Olya Paskhalova, die ze leerde kennen na de start van de oorlog in Oekraïne, deelt Hilde de liefde voor katten en verhalen. “We hebben mekaar een aantal keren ontmoet en dat klikte wonderwel”, vertelt Hilde. “Zo is het idee ontstaan om samen kinderboeken te maken en specifiek rond Nixon, een fantastisch en dankbaar figuur.”

Profiteur

“Nixon liep aanvankelijk als typische zwerfkat eigenlijk wat doelloos rond in de buurt in Diepenbeek. We gaven hem in de tuin wat eten, maar wat we pas achteraf wisten, is dat ook de buren dat deden”, lacht Hilde. “Nixon kwam en ging weer, maar hij huppelde altijd naar de plek waar hij een auto hoorde stoppen. Daar lag wellicht wat lekkers te rapen. Het was een echte profiteur. Toen Nixon ziek werd, hebben we hem naar de dierenarts gebracht die hem verzorgde en medicijnen mee gaf, die we hem dan dagelijks toedienden. Maar een andere buur had ook opgemerkt dat hij ziekjes was, en ging naar een andere dierenarts, die dan nog eens medicijnen toediende.”

“Iedereen was super bezorgd om hem en dat bracht ons op de idee om dit in een verhaal te gieten. Zes jaar geleden lag Nixon bewegingloos in onze tuin. Hij was overleden. De kat was echt oud, maar niemand weet exact hoe oud. Hij ligt ook begraven in onze tuin, al weet ik niet echt waar precies. Dat houdt mijn man bewust zo. De herinneringen aan hem zijn te mooi.”

Dat Hilde kinderboeken is beginnen schrijven, heeft ze te danken aan haar intussen overleden ouders. “Mama was kleuterleidster en maakte van alles een magisch moment. Papa heeft me die liefde voor boeken en lezen bijgebracht. Dat allemaal samen heeft geleid tot Kerstmis met Nixon. De hele buurt heeft het boek al besteld, ook de kinderen die alweer het huis uit zijn intussen. Iedereen was gek van die zwarte kat. Hij verbindt echt onze hele straat en dat is zo geweldig. Daarom eindigt het boek ook met een groot buurtfeest, zoals dat in de Zegestraat zou gebeuren. Olya heeft zelfs de achtergronden uit het straatbeeld geplukt.”