Rieder diende op 10 oktober voor de start van de zitting een wrakingsverzoek in, niet alleen tegen rechtbankvoorzitter Jan Van den Berghe maar ook tegen de twee andere rechters in de zaak. Het gaat om drie aparte verzoekschriften, die afzonderlijk beoordeeld moeten worden. De drie rechters weigerden om zich terug te trekken, waardoor de eerste kamer van het Gentse hof van beroep zich moest uitspreken over de wrakingsverzoeken.

De advocaat ging in de wrakingsverzoeken door op het verdelingsincident dat hij in september opwierp. Hierbij stelde hij dat de rechtbank onwettig samengesteld werd. De voorzitter van de Gentse afdeling van de rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen moest oordelen of de zaak anders moest worden toegewezen, maar ging daar niet op in en verwees naar het interne reglement dat de toebedeling aan de rechters regelt. 

Volgens advocaat Rieder zou Van den Berghe bewust niet gezeteld hebben in de raadkamer, zodat hij de zaak ten gronde voor de correctionele rechtbank kan beoordelen. Het openbaar ministerie stelde dat de rechters wel onpartijdig konden oordelen en dat de verdediging al langer kennis had van de samenstelling van de rechtbank, waardoor het wrakingsmiddel laattijdig is. Het hof van beroep oordeelde dat de drie wrakingsverzoeken “onontvankelijk wegens laattijdigheid” waren.