‘Eerst was ik bang dat mijn zoon niet kon praten, maar nu zingt hij: ‘Met m’n pik in de kut van je moeder’. Dan denk ik: karma’

Een middag in Café Restaurant Amsterdam aan het Watertorenplein in de Nederlandse hoofdstad. Vieze Fur (echte naam: Freddy Tratlehner, 40) bestelt een bord Zeeuwse oesters, Faberyayo (Pepijn Lanen, 41) komt binnen met roze haren en Willie Wartaal (Ollie Locadia, 41) wil een inzicht delen.

Willie Wartaal: “Ik vraag me de laatste tijd af: waarom ga ik vooral naar optredens van mannen? Waarom wil ik guys zonder T-shirt op een podium zien? Waarom ga ik nooit naar vrouwen kijken? Dat is toch gek?”

Faberyayo: “Zeker als je weet dat de goeie nieuwe hiphop uit Amerika door vrouwen wordt gemaakt: Ice Spice, Latto, Sexyy Red…”

Vieze Fur: “Azealia Banks was echt goed. Jammer dat ze zo gek is.”

Willie Wartaal: “Ik hou van gekke bitches.”

Vieze Fur: “Ik ook.”

Willie Wartaal: “En ik ben blij dat die chicks er zijn. Naar mannen op een podium kijken: ik ben er klaar mee. Zet dat maar boven je artikel: Willie Wartaal is geen homo meer!”

Over naar Moderne manieren! Mijn favoriete moment van de plaat zit in de rake song ‘Dat mag niet’: ‘Alles mag / Van mensen die ik niet mag’. Over wie hebben jullie het? Extreemrechtse antiwokers?

Faberyayo: “Nee, of niet per se. Wij zijn van nature tegendraads – als iets niet mag, doen we het net wél. Maar gewoon voor of tegen iets zijn, dat is tegenwoordig heel moeilijk.”

Willie Wartaal: “Kijk maar naar de pandemie: mensen waren niet voor of tegen mondkapjes omdat ze daar diep over hadden nagedacht, het was een kwestie van identiteit. Alles is identiteit geworden.”

Over identiteit gesproken: in de videoclip van de single ‘Goed nieuws’ laten jullie jezelf vertolken door Goldband.

Vieze Fur: “Veel domme mensen vergelijken ons met Goldband. Dus zei ik, niet eens serieus: ‘Moeten we dan Goldband niet ons laten spelen?’ Ze zeiden meteen ja. Tuurlijk: ze zijn megafans van ons. Die jongens zijn vrienden met één missie: de wereld slopen. Net als wij. Ik gun hun de wereld.”

Faberyayo: “Boaz Kok van Goldband heeft nog auditie gedaan voor Watskeburt?!, de poppenmusical over De Jeugd.”

Willie Wartaal: “Hij heeft ook een tijd in mijn studio in Den Haag gezeten en heeft heel lang mijn rode fiets gebruikt. Twee jaar later kreeg ik hem in betere staat terug dan ik hem had uitgeleend. Hij had er echt voor gezorgd.”

Maar de vergelijking met de succesboys van Goldband irriteert jullie wel.

Willie Wartaal: “We hebben er achttien jaar in de muziek op zitten. In die tijd hebben we al van alles moeten horen: ‘Het zijn eendagsvliegen’, ‘Hun muziek is geen hiphop’… Zelfs in 2009, 2010, toen we de meest poppin’ artiest waren, zeiden ze nog dat we niet konden rappen. Op díé momenten, als alles goed gaat, leer je dat wat mensen zeggen eigenlijk niks waard is.

“Dus: ik hoop dat iedereen over tien jaar, als we nog altijd poppin’ zijn en nog altijd mensen aan het neuken zijn…”

Faberyayo: “Mét consent!”

Willie Wartaal: “… dat iedereen dan zegt: ‘Het kán niet dat ze nog altijd poppin’ zijn. Ze hebben een pact gesloten met de duivel! Ze drinken babybloed!’”

De Jeugd van Tegenwoordig is in wezen een prachtig verhaal van duurzame vriendschappen. Die tussen Willie Wartaal en Vieze Fur begon op de middelbare school.

Vieze Fur: “Op de gang. We hadden allebei straf. Wellicht had Ollie gewoon te veel vragen gesteld aan de leraar – hij was het lievelingetje, maar ging nét te ver.”

Na de middelbare school verhuisde Willie Wartaal een tijdje naar Portugal, en intussen leerde jij Faberyayo kennen.

Faberyayo: “Ik weet nog precies hoe. Ik zat bij een vriend toen Fred binnenkwam. Hij droeg een spijkerbroek van Vivienne Westwood en zei: ‘Zij heeft punk uitgevonden.’ We gingen die avond uit in Paradiso en toen ging Freddy ineens rappen: zo sick. Ik rapte toen al met Bas.”

Bas Bron, de vierde man van De Jeugd, die jullie onverslaanbare beats maakt. Waarom is hij ook alweer niet bij dit interview?

Faberyayo: “Hij haat de pers. Hij wil niet dat er ook maar iets over hem in de media verschijnt.”

Waarom?

Vieze Fur: “Omdat-ie krankzinnig is.

“Maar goed, op een gegeven moment zijn we allemaal bij Bas in de studio beland. Ik kende rappen alleen van spelletjes: ‘We lopen tot het einde van de straat en tot daar moet je kunnen rappen.’ Dat probeerde ik op de 140 beats per minute van ‘Watskeburt?!’ (de doorbraakhit van De Jeugd uit 2005, red.). Bas zei: ‘Je moet je tekst maar half zo snel rappen’, maar dat kon ik al helemaal niet. Ik was ook ladderzat.”

Intussen drink je totaal niet meer.

Vieze Fur: “Ik had veel zwarte gaten en deed domme dingen. Op een dag zette Koos, onze chauffeur, me af voor mijn deur. Ik had al in mijn broek geplast en begon tegen Koos te schelden: ‘Waarom wil je me niet thuis afzetten?’ – terwijl hij dat net gedaan had.

“Drinken is lang leuk geweest, maar op een gegeven moment werd het treurig. En toen ik eenmaal vader was, werd het onhoudbaar.”

Jullie hebben intussen allemaal kinderen, zeven kinderen in totaal. Heeft dat jullie veranderd als muzikant?

Faberyayo: “Als we samen in de auto zitten, gaat het eerst expliciet níét over kinderen, tot iemand erover begint. En dan hebben we het alléén nog maar over onze kinderen: ‘O, wij zaten onlangs ook bij de eerste hulp.’

“Ik heb het in mijn teksten niet meer over hard gaan. Niet omdat mijn kinderen dat niet mogen horen, maar omdat ik dat niet meer dóé – ik ben dat niet meer. In je muziek moet je alles kunnen zeggen, zolang het goed voelt op dat moment in je leven.”

Welke Jeugd-songs zijn de favorieten van jullie kroost?

Vieze Fur: “‘Bewuste sabotage’ vindt mijn zoon Claudi het leukst. Wat ik begrijp, want het zou zijn levensmotto kunnen zijn.”

Faberyayo: “‘Alle dikzakken willen op me lijken’ vindt mijn dochter het allergrappigste wat ze ooit heeft gehoord. ‘Twerken’ vinden mijn kinderen ook leuk.”

Je doelt op ‘Ze is pas net begonnen (leerstage/werkstage)’, de eerste single van Moderne manieren, die je geschreven hebt toen je vrouw Coco twerklessen nam.

Faberyayo: “Het zoontje van een goeie vriendin van mijn vrouw was plotseling overleden. Samen met mijn vrouw besloot die vriendin om met nog een andere vriendin twerklessen te volgen, ter afleiding. Om iets luchtigs en gezelligs samen te doen.”

Willie Wartaal: “Othello, mijn zoon, is nu vijf en zit zó diep in De Jeugd. Eerst was ik bang dat hij niet kon praten, maar nu zingt hij de hele tijd van: ‘Ketamine en Red Bull en wasbenzine’ of ‘Met m’n pik in de kut van je moeder’. Dan denk ik: karma!”

Good of bad?

Willie Wartaal: “Dat zullen we wel zien!”

De Jeugd van Tegenwoordig speelt op 15 en 16 november in De Roma in Antwerpen, en op 3 december in Ancienne Belgique in Brussel. Moderne manieren is uit in eigen beheer.

© Humo