Stad Brussel schakelt versnelling hoger: “Vernieuwing drainagesysteem kost één miljoen euro, maar komt er sneller”

Gisterochtend, 8u30 in het Koning Boudewijnstadion. Zes van de acht delen van het waterwerende zeil zijn al uitgerold als we arriveren en op enkele plaatsen werden nieuwe graszoden gestoken. “We zijn van zes uur bezig”, zegt Pierre Clam. “Het veld ligt er bespeelbaar bij. De komende dagen zal het zeil de regen opvangen. Vanaf het droog wordt, gaat het zeil eraf om het veld te laten ademen. Ik ben er bijna zeker van dat de Rode Duivels zondag op een goeie grasmat zullen spelen tegen Azerbeidzjan.”

Gelukkig maar. De directeur van de Brusselse sportdienst heeft naar eigen zeggen enkele “zware dagen en nachten” achter de rug. Daar kunnen we ons iets bij inbeelden. Na hevige regenval dinsdag verzoop het veld. Plassen bleven staan, je zakte enkeldiep weg. “We willen niet dat pakweg Jérémy Doku hier zijn enkel breekt”, sprak voetbalbond-CEO Manu Leroy.

De oefeninterland tegen Servië werd verplaatst naar Leuven en ging door zonder publiek. Een blamage. Amateuristisch, klonk het. En de verantwoordelijkheid lag bij de stad Brussel, eigenaar en beheerder van het Koning Boudewijnstadion. De Belgische voetbalbond betaalt 150.000 euro huur voor elke thuismatch. Dan mag het wel een bespeelbaar veld verwachten, toch?

“Akkoord”, zegt Clam. “Ik begrijp de kritiek. En natuurlijk doet die pijn. Dit had niet mogen gebeuren. Maar er is ook een context. Dit waren uitzonderlijke omstandigheden. Op twee dagen tijd viel er 45 liter per vierkante meter. Dat is 5 à 10% van wat er in een heel jaar valt. Dat is enorm. Het drainagesysteem stuitte op zijn limiet. Dat verraste ons. En een zeil was niet voorhanden. Dit was een serieuze les waar we uit leren. Dat we amateuristisch worden genoemd? Nogmaals: ik begrijp dat er kritiek komt. Maar achteraf is het altijd makkelijk praten. ‘We hadden dit of dat moeten doen.’ Het is net als bij voetbal: vanuit je zetel is het makkelijk om commentaar te geven. De stad Brussel heeft zijn excuses aangeboden aan de bond. En nu is het belangrijkste dat er oplossingen zijn. We wéten nu waarin we moeten investeren.”

Allereerst: een eigen zeil. Want het zeil dat momenteel op het veld ligt, wordt geleend van RSC Anderlecht. Gratis. Zie het als een vriendendienst. Clam: “Een eigen zeil zal ons 50.000 euro kosten. (knipoogt) Dankzij de ‘reclame’ in de media word ik overspoeld door offertes. Er zitten er tien in mijn mailbox.”

Maar veel belangrijker wordt het aanpakken van het vijftien jaar oude drainagesysteem. “Dat stond gepland voor 2026 à 2027. Maar die investering, van zo’n één miljoen euro, duwen we nu sneller door. Binnen twee jaar moet het vernieuwd zijn.”

Dat zijn investeringen die de stad Brussel kan en wil doen. Net zoals alle stadionzitjes recent werden vervangen - dat kostte vijf miljoen euro.

Maar uiteindelijk blijft het ook voor de sportdienst van Brussel dweilen met de kraan open. Want aan een oud stadion zijn altijd mankementen en kosten. “Dat is het grote probleem. Een oud stadion onderhouden kost veel geld. De voetbalbond, de stad Brussel, iederéén wil een nieuw nationaal stadion. Dat zou de ideale oplossing zijn. Maar u weet: niemand wil het betalen...”