“Jammer en zeer onrechtvaardig”: bondsvoorzitter Van Damme verdedigt Thibau Nys na aanval van UCI

Stem die we nog niet hadden gehoord in het Wereldbeker- en kalenderdebat in het veldrijden: Belgian Cycling. Hier is ze dan, bij monde van preses Tom Van Damme himself. Met een duidelijke, rechtlijnige mening. En neen, ook de bondsvoorzitter zaten de uitspraken van UCI-frontman David Lappartient niet lekker. Dreigen met een WK-ban voor wie het aandurft om WB-manches te schrappen: het sloeg nergens op, vond hij. “Terwijl op het recente WK mountainbike, tegen alle bondsreglementen in, 48 uur voor de start nog juist werd gezorgd voor een bevoorrechte startpositie voor Pidcock en Van der Poel. Die logica ontgaat me. Duidelijk commerciële logica.” Ook de rechtstreekse aanval op Thibau Nys vond Van Damme “jammer en zeer onrechtvaardig”. “We spreken hier over een jong talent van amper 20, in volle evolutie. Zeker zo iemand verdient toch vrijheid in zijn programmakeuze?”

Dat ook niet mag vergeten worden dat WK- en EK-selecties de volle verantwoordelijkheid en eigenheid zijn van nationale federaties, werpt Van Damme verder op. “Om het even in het extreme te trekken: beslissen wij om vijf wegrenners naar het WK cyclocross te sturen, dan is dat ons goed recht. Als de UCI ons dat ontneemt, dan mogen ze wat mij betreft ook al onze kosten dragen ten overstaan van de organisatoren.” Hij benadrukt dat hij de Wereldbeker geen kwaad hart toedraagt. “Van een compactere versie die bijdraagt tot de mondiale ontwikkeling van het veldrijden zijn we absoluut voorstander.”

Maar net dáár wringt het schoentje. “Ik heb de indruk dat de UCI en de Wereldbeker in zijn huidige formule die wereld net inkrimpen. Dat kan niet de bedoeling zijn. Een ernstige evaluatie en overlegronde, los van elk commercieel belang, dringt zich op. Met álle stakeholders: publiek, media, renners, teams, organisatoren, federaties. Waarbij we ons de vraag moeten stellen: waar willen we naartoe? Eén ding is zeker. België zal zijn cyclocrossgebeuren, dat toch nog altijd draait en teert op een gezond economisch evenwicht, niet ten koste van alles opgeven voor een prestigeproject.”

Van Damme klinkt rustig en beheerst. Maar in zijn stem zindert ook teleurstelling. Niet in het minst omdat de UCI de federaties als rechtstreeks betrokken partijen lijkt te negeren. “We hebben onze mening al vaker geformuleerd richting UCI. Jos Smets (toenmalig bondsdirecteur, red.) is ze enkele jaren geleden zelfs eens persoonlijk gaan voorleggen aan de cyclocrosscommissie. Maar tot dusver heb ik er Lappartient nog nooit over gehoord. Ook nu worden we niet gekend. En ja, dat vind ik bijzonder ontgoochelend. Omdat we, denk ik, toch al wel hebben bewezen dat we van het veldrijden een leefbaar model kunnen maken.”

Daarbij kijkt Van Damme ook verder dan het Wereldbekercircuit. “Het moet zeker blijven bestaan. Manches in Italië, Ierland, Spanje, de Verenigde Staten: ik vind het een prima zaak. En wat mij betreft mag er worden teruggeschroefd naar acht à negen stuks met hooguit één, twee Belgische topcrossen. Maar het stopt niet bij het invliegen van het hele circus naar alle hoeken van de wereld. Ook andere, individuele organisatoren moeten hun kansen krijgen. Er is jeugdwerking nodig. En ruimte voor bijkomende investeringen. Alleen zo ontwikkel je onze sport.”

Vraag is, tot slot, of de cross anno 2023 wel nood heeft aan die waaier aan klassementen. Van Damme: “Ik ga daar niet ‘ja’ of ‘neen’ op antwoorden. Maar ik vind het inderdaad wel de discussie waard. Met als uitgangspunt wat het publiek en vooral renners en organisatoren willen. Enqûeteer eens bij 100 mensen wie op dit moment de drie grote klassementen aanvoeren. 85% zal het antwoord schuldig blijven. Mensen zetten hun tv aan, kijken naar de startinterviews, genieten van de wedstrijd en klaar. Al de rest interesseert hen niet.”