Direct naar artikelinhoud
NieuwsFemicide

Dodelijk geweld tegen vrouwen: agenten en hulpverleners krijgen een checklist rond ‘dwingende controle’

Dodelijk geweld tegen vrouwen: agenten en hulpverleners krijgen een checklist rond ‘dwingende controle’
Beeld ThinkStock

Met behulp van een nieuwe checklist moeten politiemensen en sociaal werkers sneller alarmerende signalen in een relatie opmerken. Die signalen gaan vaak vooraf aan dodelijk geweld tegen vrouwen.

Sinds de zomer heeft België als een van de eerste landen een wet gemaakt rond de strijd tegen femicides en gendergerelateerde dodingen. Dinsdag wordt de wet officieel voorgesteld tijdens een colloquium in Brussel.

“Over het algemeen wordt de definitie van geweld tussen (voormalige) intieme partners nog vaak beperkt tot de aan- of afwezigheid van fysiek geweld. Deze beperkende definitie van een complex fenomeen onderschat het belang van zogenaamd subtiel geweld en maakt het onzichtbaar voor sommige mensen die in het veld werken”, verduidelijkt staatssecretaris voor Gendergelijkheid Marie-Colline Leroy (Ecolo).

Het is de bedoeling dat ‘dwingende controle’ in een relatie sneller herkend wordt. Volgens de nieuwe wet rond femicides is dit “voortdurend of herhaald dwangmatig of controlerend gedrag dat psychologische schade veroorzaakt” vaak een belangrijk waarschuwingssignaal. Het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen heeft daarom samen met het Observatoire Féministe des Violences faites aux Femmes extra hulpmiddelen uitgewerkt voor onder meer politieagenten, sociaal werkers en psychosociale hulpverleners.

“Het gaat om een korte checklist en gids die onder meer politiemensen kunnen helpen in hun eerste contacten met slachtoffers. We weten namelijk dat een belangrijk deel van de femicides niet voorafgegaan wordt door fysiek geweld”, zegt Marie Denis van het Observatoire Féministe des Violences faites aux Femmes. “Daarnaast hebben we een gids gemaakt voor psychosociale hulpverleners. Ook hier zien we dat mensen soms niet attent genoeg zijn. We werken hiervoor met veel voorbeelden. Bijvoorbeeld over hoe slachtoffers soms heel erg in een tweestrijd leven en daardoor niet gemakkelijk meewerken. Te vaak wordt daarom niet doorgevraagd.”