“Ik wilde niemand bedriegen”: Jan Ullrich spreekt openlijk over eigen dopinggebruik

Ullrich kwam in 1995 als groot talent bij het toenmalige Telekom terecht, twee jaar later zou hij op 23-jarige leeftijd al de Tour winnen. De Duitser vocht daarna jarenlang verbeten duels met Lance Armstrong uit, maar de Ronde van Frankrijk winnen zat er niet meer in.

Sterker nog, Ullrich zag het einde van zijn carrière overschaduwd door dopingperikelen. Net voor de start van de Tour in 2006 werd hij uit koers gehaald. Het internationaal sporttribunaal TAS legde hem later een schorsing op en schrapte ook zijn resultaten vanaf 2005.

Ullrich bleef in eerste instantie ontkennen, tot hij in 2013 toch toegaf doping te hebben gebruikt. Bij ‘Stern’ verduidelijkte hij gisteren al hoe hij met doping in aanraking kwam. “Mij werd geleerd: je hebt een enorm talent, je traint met veel toewijding en je hebt alle nodige vaardigheden. Maar als je op dit niveau verder wil, moet je meedoen.”

“De wijdverspreide perceptie in die tijd was dat het zonder hulp zou zijn alsof je alleen gewapend met een mes naar een vuurgevecht zou trekken. De algemene houding was: hoe ga je overleven in een wedstrijd als je het niet neemt? Dan rijd je in het peloton en weet je dat je waarschijnlijk één van diegenen bent die voor niets koersen.”

“Ik was schuldig en voel me nu ook schuldig”, vertelde hij daarnaast vanavond op de voorstelling van de Amazon-docu ‘Jan Ullrich - The Hunted’. “Ik kan met de hand op het hart zeggen dat ik niemand wilde bedriegen. Ik wilde geen voorsprong nemen op andere renners. Het was toen gewoon een andere tijd. De wielersport had een systeem en daar kwam ik in terecht. Voor mij was het zaak met gelijke kansen aan de wedstrijden te beginnen.”

Voornamelijk wegens juridische redenen wilde Ullrich in het verleden niet of nauwelijks over doping praten. “Mijn advocaten adviseerden me om te zwijgen. Ik heb hun advies opgevolgd, maar heb lange tijd onder de gevolgen daarvan geleden”, zei de Duitser nog bij ‘Stern’.

Ullrich verwijst daarmee naar zijn mentaal moeilijke periode van enkele jaren geleden, toen hij met een drank- en drugsverslaving kampte. “Ik kon niet dieper crashen dan toen. Wijn werd whisky. Eerst één flesje per dag, later maximaal twee. Het was totale gevoelloosheid. Cocaïne veranderde me op korte tijd in een monster.”

Pas toen zijn ex-vrouw dreigde dat hij zijn kinderen niet meer mocht zien, gaf Ullrich toe. Hij zocht medische behandeling. “Ik wist dat ik iets moest doen als ik hen zelfs maar weer wilde zien. Nu heb ik weer honger naar het leven.”