Kort grijs haar en witte trui: voor het eerst in jaren zien we seriemoordenaar Monique Olivier, die belooft "haar best te doen" om te antwoorden

Korte grijze haren, een witte trui en een duidelijk verouderd gezicht: voor het eerst in jaren hebben we nog eens een glimp opgevangen van Monique Olivier. Voor het hof van assisen in Nanterre is onder grote mediabelangstelling een nieuw proces tegen haar gestart. Ze zit alleen in de box van de beschuldigden: haar ex-man Michel Fourniret, met wie ze de gruwelijke feiten beraamde en uitvoerde, is enkele jaren geleden overleden. 

"Het proces van de laatste hoop", zo wordt het omschreven in verschillende media. De laatste hoop om te weten te komen wat er precies gebeurd is met Estelle Mouzin, Joanna Parrish en Marie-Angèle Domèce. Ze verdwenen in respectievelijk 2003, 1990 en 1988. Waar de lichamen van Mouzin en Domèce begraven liggen, is tot op de dag van vandaag niet duidelijk. 

Op dit proces zal Olivier zich moeten verantwoorden voor de ontvoering en opsluiting die uiteindelijk leidde tot de dood van Estelle Mouzin, en voor de ontvoering, moord en verkrachting van Marie-Angèle Domèce en Joanna Parrish.  

Over deze drie slachtoffers gaat deze assisenzaak: 

"Ik ga mijn best doen", antwoordde ze kort op de vraag van de voorzitter of ze zou antwoorden. De vraag is in hoeverre er geloof gehecht kan worden aan die woorden: de afgelopen jaren zijn er al - op basis van haar verklaringen - verschillende nieuwe zoekacties geweest naar het lichaam van Estelle Mouzin, maar zonder resultaat. 

Even later drukte ze haar spijt uit voor wat er gebeurd is. "Het spijt mij. Dit alles horen, dat doet me...", verklaart ze - zonder evenwel haar zin af te maken. Twee uur lang is ze vandaag ondervraagd over haar jeugd en haar relatie en pact met Fourniret. Hoe ze zich nu voelt? "Bang", antwoordt ze. "Het maakt me bang om hier alleen te zijn, terwijl iedereen naar me kijkt. Ik was iets minder bang toen we met z'n tweeën waren. Het is niet dat hij me geruststelde, maar ik was niet de enige in deze situatie. Ik was een beetje teleurgesteld dat hij stierf voor het einde van het proces." Net als in de vorige zaken werpt ze nu opnieuw op dat ze onder invloed van Fourniret stond en dat ze het leven niet aankon zonder hem. "Maar ik verdien mijn plaats in de gevangenis."

"Dit proces is tegelijk essentieel, beangstigend en bevrijdend voor de families", klonk het vooraf bij Corinne Herrmann, die de familie-Domèce verdedigt. "Wat de families vooral willen weten is wat haar rol was", vult advocaat Didier Seban, die de andere families bijstaat, aan. Want over die rol is al veel gezegd en geschreven: was Olivier onderdanig aan Fourniret? Of was ze veel manipulatiever dan ze de laatste jaren deed uitschijnen? 

Drie mannen en drie vrouwen zullen de komende drie weken moeten oordelen over haar schuld. De uitspraak zal an sich weinig veranderen voor haar: de kans dat ze nog ooit vrijkomt, is zo goed als onbestaande.