Een team wetenschappers, verbonden aan de Brown University in Rhode Island, nodigde 35 proefpersonen uit voor twee overnachtingen in een slaapkliniek. Daar registreerden ze hun slaapcyclus en kwamen ze tot een opvallende conclusie: de eerste nacht sliepen alle proefpersonen minder goed dan de tweede.

Hoofdonderzoeker en slaapexpert Masako Tamaki zegt in het vakblad Current Biology dat onze linkerhersenhelft op een vreemde manier reageert als we een eerste nacht ergens anders slapen dan in onze vertrouwde omgeving. Die zone van het brein werkt als het ware als een waakhond: we blijven ’s nachts heel alert zodat we snel wakker worden als er problemen zijn. Het gevolg? De slaap tijdens de eerste nacht op vakantie is heel oppervlakkig, waardoor je vreemd kan gaan dromen en de volgende ochtend geen uitgerust gevoel hebt.

De wetenschappers zeggen dat het fenomeen ook voorkomt in het dierenrijk. “Zeezoogdieren die vaak naar het wateroppervlak zwemmen om adem te halen, vertonen een vergelijkbare activiteit in de linkerhersenhelft”, klinkt het. Ze weten echter nog niet waarom de ene en niet de andere hersenhelft alert blijft tijdens een eerste nachtje slapen op een nieuwe plek.