Genk slikt bittere pil tegen Fiorentina en heeft lot niet meer in eigen handen - Vrancken: “Hadden de kansen”

Het moest anders, het moest beter. De 1-0-nederlaag tegen Standard had men bij Racing Genk aan het denken gezet. Door het “pijnlijke gebrek aan drive” waren er deze week gesprekken gevoerd. Tegen Fiorentina diende deze ambitieuze spelersgroep, ondanks de magere puntenoogst zo vaak bewierookt om zijn aanvalslust, te antwoorden. De intensiteit was er.

Wouter Vrancken had zijn basisopstelling door mekaar geschud. Ten opzichte van de match in Luik stonden er liefst zeven nieuwe namen in de basiself. Zelfs Maarten Vandevoordt en Bilal El Khannouss moesten op de bank plaatsnemen. De driehoek Hrosovsky-Galarza-Heynen vormde een stevig middenveld, terwijl Alieu Fadera op de linksvoor eindelijk liet zien waarom Genk afgelopen zomer miljoenen voor hem heeft neergeteld.

De Gambiaan was in Firenze dé man van de eerste helft. Hij had Genk voor de sterke start kunnen belonen toen hij na een pass van Heynen alleen op doelman Christensen kon afstormen. Alles leek hij goed te doen, alleen mikte hij op de paal. Alsof hij te veel tijd had om na te denken.

Nu goed, Fiorentina-back Parisi had de grootste moeite met de snelle winger. Probleem was dat Fadera vrij snel tegen een gele kaart aanliep. Het begin van het einde voor hem. Omdat zijn expected tweede geel daarna nogal hoog opliep, werd hij vijf minuten voor rust al naar de kant gehaald voor Bonsu Baah.

Racing had toen al lang en breed een voorsprong verdiend. Na Fadera kwam ook Paintsil dicht bij de openingstreffer. Die liep aanvoerder Biraghi er vlotjes uit, maar stuitte dan op Christensen. Bij een hoekschop torende Tolu boven alles en iedereen uit. Zijn timing was net niet goed. Kortom: Genk deed gewoon zijn ding in Toscane, al moest Hrosovsky ook een keer een bal van de lijn halen.

Goed nieuws kwam er intussen uit Servië, waar Cucaricki op voorsprong was gekomen tegen Ferençvaros. En het werd nog beter. Minuut 45: na voorbereidend werk van Bonsu Baah zette Joris Kayembe de Limburgers brutaal op voorsprong. Als een volleerde nummer negen omspeelde de Congolese international een Italiaanse verdediger om vervolgens koel af te werken. Het bezoekersvak, ergens eenzaam in een uithoek van het Stadio Artemio Franchi weggestopt, ging los.

Het feestje bleek echter van korte duur. Minuut 45 plus 4: Van Crombrugge ranselde een kopbal van Barak uit zijn doel. Uit de hoekschop die daarop volgde, scoorde de thuisploeg. Mina, stevig leunend op zijn landgenoot Cuesta, kopte op de Genk-keeper, waarna Martinez Quatra in de rebound voor de gelijkmaker tekende. Alles te herdoen. Zonde.

Het liep allemaal niet zoals Vincenzo Italiano het had gewild en dus greep de Fiorentina-coach in. Kayode en Milenkovic, doorgaans twee steunpilaren in de defensie, kwamen er aan de pauze in. Arthur Melo en Beltran volgden op het uur. Door die verse kwaliteitsinjectie nam La Viola het initiatief over. Genk moest terugplooien, maar gaf eigenlijk niks weg. Het mikte op de counter, op de snelle mannen Paintsil en Bonsu Baah. Strijdend, dat zeker ook.

Net toen het op een gelijkspel - en een vrij gunstig scenario - leek uit te draaien, liep het ergens rond minuut 80 helemaal mis. In Servië maakte Ferençvaros er 1-1 en 1-2 van, terwijl in Firenze de Nederlandse ref Joey Kooij naar de stip wees. Strafschop Fiorentina. Nico Gonzalez zette om: 2-1. Tevens de eindstand. Een Europese lente is nog altijd mogelijk voor Genk, maar als Ferençvaros en Fiorentina het op de slotspeeldag op een akkoordje gooien, is het over.