Ronnie O'Sullivan won gisteren voor de 8e keer het UK Championship.
Voor de 8e keer heeft Ronnie O'Sullivan afgelopen weekend het UK Championship gewonnen. Dertig jaar na zijn eerste triomf - toen als jongste winnaar in de geschiedenis- deed hij dat zondag, 2 dagen voor zijn 48e verjaardag, ook als oudste laureaat ooit. Er lijkt geen sleet te komen op The Rocket, of is het nu The Genius? Ontdek het in onze nieuwe aflevering van Sporza Daily.
Het palmares van Ronnie O'Sullivan opsommen, is goed voor een podcast of een artikel op zich. Zelfs wanneer we ons beperken tot de Triple Crown-titels is de erelijst van O'Sullivan om van te duizelen.
De zogenoemde Triple Crown is de heilige drievuldigheid in het snooker: WK, Masters en UK Championship. Voor O'Sullivan staat de teller op 22, niemand doet beter. De optelsom: 7 wereldtitels, 7 Masters-titels en - sinds gisteren - 8 UK Championships.
Net geen 18 was O'Sullivan 30 jaar geleden toen hij het UK Championship voor het eerst won, nog steeds als jongste laureaat ooit. Net geen 48 was hij toen hij gisteren voor de 8e keer de beker in de lucht mocht steken. Dominant, al dertig jaar lang.
"Een zotte statistiek", blaast wielercommentator Renaat Schotte, wiens hart ook al jaren sneller gaat slaan bij het zien van het groene laken. "Het is ongelooflijk hoe O'Sullivan geschiedenis schrijft en alle statistieken verpulvert. Fenomenaal", schuwt hij de superlatieven niet.
Dertig jaar lang aan de top, hoe slaagt O'Sullivan daarin? "Snookerspelers hebben natuurlijk het voordeel dat er minder aftakeling is. Zolang je gepassioneerd bent, moet je vooral blijven spelen", weet Schotte.
"O'Sullivan zoekt ook wel manieren om het voor zichzelf aantrekkelijk te houden. Hij speelt geen volledig circuit meer, niet meer alle rankingtoernooien. Hij is kieskeuriger geworden. En dat is verstandig, want zo verlengt hij zijn carrière. De honger blijft."
En honger is nu eenmaal de beste saus. Mogen we O'Sullivan dan nu al opschrijven voor een 8e wereldtitel volgend jaar? Snookercommentator Rudy Bauwens uit zijn twijfels. "Het WK is te lang voor O'Sullivan", meent Bauwens. "Vanaf de kwartfinales is het elke dag snooker. Fysiek is hij wel helemaal in orde, maar ik denk dat het net te lang duurt voor hem."
Want hoe briljant O'Sullivan ook is, het mentale aspect is altijd zijn achilleshiel geweest. "Hij heeft er professionele hulp voor gezocht, maar af en toe zakt hij weg. Hij is heel fragiel en gevoelig als er iets in zijn directe omgeving hem stoort."
"Op dit moment zit het wel vrij goed, al is de ene dag vaak beter dan de andere. Als ik commentaar geef, is het eerste wat ik doe naar zijn ogen kijken. Gisteren stonden die goed. Helder, scherp en uitgerust. En als hij er zin in heeft, is hij razend gevaarlijk. Dan blijft hij de beste van de wereld."
Door zijn kenmerkende snelle manier van spelen, kreeg O'Sullivan al jaren geleden de bijnaam "The Rocket". Maar commentator Rudy Bauwens verkiest een andere koosnaam. "Ik denk dat er eigenlijk maar één goeie bijnaam is voor O'Sullivan. Noem hem maar The Genius. Hij is de beste", klinkt het stellig.
Daar kan Renaat Schotte zich wel in vinden. "Het lijkt allemaal vanzelf te gaan bij hem. Waarschijnlijk is dat voor een stuk ook zo. Aan dat talent heeft hij geslepen, waardoor hij een blijver geworden is. Hoe hij soms onmogelijke ballen toch heel makkelijk doet lijken, zorgt ervoor dat hij die stempel van genie heeft."
"Hij is de Eddy Merckx van het snooker", zegt Schotte, die het voor alle duidelijkheid over de wielrenner heeft, niet de gelijknamige biljarter. "Neen, ik bedoel de Kannibaal. Ronnie O'Sullivan is de Kannibaal van het groene laken."
Komt er nog ooit iemand in de buurt van de 22 Triple Crown-titels van O'Sullivan? "Ik denk niet dat dat kan", besluit Bauwens. "Er zullen misschien wel jongens meer toernooien gaan winnen, maar het gaat ook over de kwaliteit van de titels. 22 Triple Crown-titels, dat is gigantisch." Of kannibalistisch, zo u wilt.
