“De cijfers in het PISA-onderzoek zijn duidelijk”, zegt Tom Cox, coördinerend directeur van scholengemeenschap Sint-Quintinus (Hasselt, Diepenbeek en Zonhoven). “We moeten ons afvragen wat we daaraan kunnen doen. Het zou goed zijn om meer in te zetten op de professionalisering van leerkrachten zodat die tijd en ruimte krijgen om zich te specialiseren. Een leerkracht moet eigenlijk zelf zijn leven lang leren. In Nederland krijgen ze daar drie keer zoveel budget voor.” Een ander heet hangijzer dat Cox graag zou aanpakken, is de kloof tussen de toppresteerders en degenen die de basislat niet halen. “We moeten de scholen anders organiseren zodat we zowel de toppers als de zwakkere leerlingen alle kansen kunnen geven.”

“Systeemfouten”

“PISA heeft een belangrijke signaalfunctie en toont opnieuw dat er systeemfouten in ons onderwijs sluipen”, zegt professor Katrien Struyven die aan de UHasselt onderzoek doet naar innovatief en maatschappelijk geëngageerd onderwijs. “Daarvoor moeten we meer alert zijn. Maar achter de resultaten schuilt een complex samenspel van factoren. We mogen zeker de vakleerkracht niet als schuldige aanwijzen. Om problemen fundamenteel aan te pakken is er politieke moed nodig, net als financiële middelen. Oplapwerk, welles-nietesdiscussies en extra prestatiedruk voor leerkrachten en leerlingen, dragen niet bij aan de oplossing. Die zijn nefast voor de werking van ons onderwijs.”