Een op de vijf kinderen leeft in armoede in de veertig rijkste landen ter wereld

Na de recessie van 2008 en de coronapandemie is de wereldeconomie aan de beterende hand. De groei duwt bovendien de globale armoede naar beneden. In de veertig lidstaten van de OESO en de Europese Unie zakte dat cijfer tussen 2014 en 2021 met 8 procent. En toch leven in die landen 69 miljoen kinderen onder de armoedegrens.

Volgens Unicef hoeft een land niet per se uitzonderlijk welvarend te zijn om armoede aan te pakken. Zo kon Polen, een van de armste EU-landen, kinderarmoede met 38 procent terugdringen. Ook in Slovenië, Letland en Litouwen was er een daling van ruim 30 procent. In voormalig EU-land Groot-Brittannië daarentegen, dat het hoogste inkomen heeft van de lijst, ging kinderarmoede sinds 2014 met 20 procent omhoog. “Landen als Polen maken van kinderarmoede een prioriteit in hun beleid”, zegt Unicef-woordvoerder Philippe Henon. “Dat maakt het verschil.”

België staat in die ranglijst op plaats 12 als het aankomt op armoede. Structurele armoede treft 11,9 procent van de kinderen. Zonder ons systeem van sociale zekerheid was dat nog veel meer geweest, klinkt het bij Unicef. De grootste uitdaging blijft huisvesting. In 2020 leefde 18,3 procent van de kinderen in België in ongezonde woningen, bijvoorbeeld met schimmel- en vochtplekken.

Het gaat om meer dan een verschil tussen landen. “Nu de economie zich herstelt, blijven de zwaksten achter”, waarschuwt Henon. In tijden van recessie was kinderarmoede breed verspreid. Vandaag hebben kinderen die in eenoudergezinnen leven drie keer meer kans om in armoede te leven. In België is dat zelfs vijf keer meer.