Karl D.R. stond al eens voor de rechter. Hij was atletiekcoach in Bornem, maar de minderjarige loopsters daar hadden het niet zo voor hem. In de kleed­kamer streelde en kuste hij hen ongevraagd. Een van de meisjes verklaarde dat hij haar dwong hem te betasten. De rechtbank vond niet genoeg bewijs en sprak de coach vrij. Drie meisjes van een atletiekclub in Sint­Niklaas dienden ook een klacht in tegen D.R., maar die werd geseponeerd. Zijn zus beweert dat ze jarenlang door hem werd misbruikt, maar die feiten zijn verjaard.

En ook op de lagere school in Bazel, in het Waasland, waar hij werkte, had de dertiger moeite om zijn handen thuis te houden. “Hij komt binnen als we ons aan het omkleden zijn, maakt pikante opmerkingen en raakt ons aan op plaatsen waar we het niet graag hebben”, klinkt het in een reeks getuigenissen van minderjarige leerlingen, ­allemaal meisjes. “En als we ­tijdens de les over de bok springen, filmt hij ons.”

Daarom ontsloeg de directie van de Sint-Petrusschool Karl D.R. drie jaar geleden al. Maar hij vocht zijn ontslag aan bij de Kamer van Beroep voor het onderwijs. Die vond ontslag als sanctie “bijzonder drastisch”, en zette het om naar een schorsing van een jaar. Sint­Petrus probeert daar via de arbeidsrechtbank alsnog een stokje voor te steken, maar ondertussen loopt de schorsing van D.R. wel ten einde. Eind deze maand mag hij opnieuw aan de slag.

Logisch, vindt zijn advocaat Elke Goossens. “Karl D.R. is een toffe meester. Zijn spon­taniteit en enthousiasme worden tegen hem gebruikt. Ja, hij geeft al eens een schouderklopje of een high five, maar verder gaat dat niet.”

De directie van Sint-Petrus ziet dat dus anders. “Deze man werd meer dan een jaar voor zijn ontslag al gewaarschuwd dat hij te ver ging. Zijn gedrag is onaanvaardbaar, en we kunnen hem écht niet meer toelaten in onze school.”

Omzichtig met ontslag

Toch, ze zullen moeilijk ­anders kunnen, zegt professor onderwijsrecht Ludo Veny van de UGent. “Dit is uiteraard een moeilijke situatie voor die school, maar ze heeft de beslissing van de beroepskamer te aanvaarden, vrees ik. De wet voorziet dat die kamer tucht­beslissingen kan nemen in de plaats van het schoolbestuur. Ik heb zelf een tijdlang in zo’n kamer gezeteld, en ik kan verzekeren dat er heel ernstig naar dit soort zaken wordt gekeken.”

In de beroepskamer zetelen vertegenwoordigers van de schoolbesturen en de vakbonden. De praktijk leert dat men erg omzichtig omspringt met ontslag. In het vorige schooljaar werden 27 vast­benoemde leraren ontslagen op een totaal van 100.000 . Dat is 0,03 procent, terwijl het ontslagcijfer in de privésector op 1,14 lag.