Genk boekt deugddoende zege in Eupen: “We willen het altijd mooi doen, het mag ook eens anders”

“Yes!!!!” Tolu Arokodare schreeuwde het uit na het laatste fluitsignaal. De gebalde vuisten van de maker van de 1-3 verraadden verbetenheid en opluchting. Dat de zege deugd deed, viel vanop een afstandje te horen aan de Genkse kleedkamer. Liedjes als ‘Good Vibrations’ en ‘The Good Life’ knalden uit een meegebrachte boombox. Er werd ritmisch op tafels gebonkt. Drei Punkte Am Kehrweg.

“We zijn allemaal opgelucht en blij”, gaf Tolu na afloop aan. “Het was een moeilijke week voor ons. De laatste wedstrijden vielen de dingen allemaal de verkeerde kant op voor ons. Dat het nu wel eens goed valt: ja, daar mag een mens toch eens van schreeuwen?”, lachte de boomlange spits.

Tolu, vanwege een hoofdletsel spelend met een soort helm, was ingevallen voor Yira Sor. De pijlsnelle Nigeriaan was tegen AA Gent (2-2) al goed voor twee goals en zorgde ook nu voor de Genkse openingsgoal. Sor heeft op het eerste gezicht een vreemde stijl, maar wat is het een vervelende spits om tegen te spelen.

Na rust had Sor, net als Joseph Paintsil, de match een paar keer kunnen beslissen. De twee misten heel wat kansen, al vond Paintsil ook het net. “Die goal had ik nodig”, zei de Ghanees na afloop. “Zulke goals maak ik elk jaar. Het geeft vertrouwen. Ik denk dat ik het gevoel nu terug heb.” Zo was het een bevredigende avond voor wel meer spelers. Eupen als medicijn.

Oké, ‘t was nog even bibberen, maar Genk verdiende zijn overwinning Am Kehrweg. “Een pluim voor de ploeg want ze hebben er voor gevochten”, zei Wouter Vrancken. “Ik heb de reactie gezien die ik na de bekernederlaag wilde zien.”

Dat 3-1-verlies van woensdag in Oostende was erin gehakt bij Racing Genk. “Je bent sportman om je eroverheen te zetten”, pikte Vrancken erop in. “Je mag nooit te lang blijven nagenieten als je wint en nooit in de put blijven zitten bij een verlies. De volgende match staat altijd snel op de deur te kloppen. Vandaag hebben we het op het veld getoond.”

“Het moest écht volle focus zijn”, zei Bilal El Khannouss, weer eens goed voor een assist, achteraf. “Na Oostende is er een groepsgesprek geweest. We hebben terug de puntjes op de i gezet. De mentaliteit is weer goed. Je kon hier al aan de opwarming zien dat we er alles aan wilden doen om te winnen. Net omdat het zulke frustrerende weken waren, doet deze zege enorm veel deugd.”

Even leek Genk nog in de problemen te komen: 1-2-tussenstand, zelf met de kansen morsen en een tegenstander die ballen naar voren rost. “Dat we onszelf niet belonen, is al langer een issue”, besefte El Khannouss. “Kwaliteit is niet ons probleem. Soms moeten we gewoon volwassener zijn. Een keer een bal wegtrappen - wat andere ploegen tegen ons doen - is geen schande. Wij willen altijd mooi spelen. Het mag ook eens anders. Dit was op zich niet onze beste match, maar deze keer win je wel en vertrek je met een goed gevoel.”

Voorzitter Peter Croonen predikte het voorbije weekend rust en benadrukte dat Wouter Vrancken absoluut niet ter discussie staat bij Genk. “Wij als spelersgroep geloven 200 procent in deze trainer”, bevestigde El Khannouss. “Het is echt een topcoach. Soms ligt het gewoon aan onszelf, de spelers.”

De woorden van Croonen hadden uiteraard ook Vrancken zelf bereikt. Deed de steun de Genkse T1 deugd? “Het is vooral belangrijk dat als je naar jezelf kijkt, dat je weet dat je er alles aan doet”, klonk het. “Dat je jezelf niks kan verwijten. Dat is bij de hele staf het geval. Sinds wij hier anderhalf jaar geleden begonnen zijn, is dat het geval. En dat kantelt niet na elk verlies of elke overwinning. Er zijn gewoon veel wedstrijden geweest waar we onszelf in de voet geschoten hebben. Hadden we het afgemaakt - zoals we vandaag hebben gedaan - stonden we nu veel hoger.”