Met een strakke coupe en een half oog gericht op de tussenstand in Anderlecht - Standard bood Remco Evenepoel zich aan in de ‘mixed zone’ nadat hij voor de derde keer tot Sportman van het Jaar werd uitgeroepen. De brede glimlach verraadde tevredenheid. “Ik denk dat het de eerste keer is dat er mocht gekozen worden uit drie wereldkampioenen”, verwees de Vlaams-Brabander naar de mede-genomineerden Luca Brecel en Bart Swings. “Dat maakt deze zege voor mij toch wel uniek. Ik denk dat we alle drie deze trofee verdienden, vermoedelijk heeft de populariteit van het wielrennen de doorslag gegeven. Of ik mijn opponenten ken? Bart stuur ik af en toe een bericht, toen Luca wereldkampioen werd was ik net op hoogtestage. Vanaf de achtste finale heb ik al zijn wedstrijden gezien. Ik zou eigenlijk graag thuis een snookertafel zetten maar er is niet genoeg plaats. Als ik speel, is het eight ball.”

2023 was niet zijn beste jaar geweest, zei Evenepoel. “2022 was beter: Luik-Bastenaken-Luik, eindzege in de Vuelta, wereldkampioen op de weg. Dan was 2023 meer een jaar van ups - opnieuw Luik, wereldkampioen tijdrijden - maar ook downs. Misschien was dat wel mijn grootste verdienste van het voorbije jaar, dat ik telkens de kracht heb gevonden om terug uit het dal te klimmen. Mijn gedwongen opgave in de Giro, de extra-sportieve beslommeringen voor het WK, de fusiegeruchten… Ik vond vrijwel altijd meteen de focus om terug te presteren. Het voorbije jaar heeft me mentaal sterker gemaakt, ik heb mezelf beter leren kennen.”

Op 23-jarige leeftijd zit het beste er nog altijd aan te komen voor Evenepoel. Met zijn derde trofee komt hij intussen op gelijke hoogte met Philippe Gilbert en Tom Boonen. “Da’s niet niks, hé”, glunderde de laureaat. “Phil en Tom zijn toch twee legendes van het Belgische en internationale wielrennen. De zes van Merckx? Ik denk dat ik nog tien tot twaalf jaar prof zal zijn. Misschien kan het. Maar ik ga het toch gewoon jaar per jaar bekijken.”

Top vijf en ritwinst in de Tour

Te beginnen met 2024. Het wordt alweer een speciaal jaar, weet Evenepoel die voor het eerst zelf bevestigde dat hij de Tour de France zal rijden. “Volgend seizoen is gefixeerd op Luik, de Tour en de Olympische Spelen in Parijs met daarachter nog het WK. Mijn ambities? Ik hoop op een derde zege in Luik, het is een droom om met twee medailles uit Parijs te vertrekken. En dan is er nog de Tour. Dat wordt een ontdekkingstocht. Met Vingegaard, Pogacar en Roglic staan de goden van het rondewerk aan de start. Top vijf is de ambitie. Het zou al een droom zijn die uitkomt, mocht ik beter presteren dan één van deze drie. En ritwinst mag ook natuurlijk. Dan heb ik in de drie grote rondes een etappe gewonnen.”

2024 zal er bijgevolg ook anders uitzien dan de voorbije jaren. “Waar ik herbegin? (Lacht) Dat mag nog niet geweten zijn, het moet een verrassing zijn. Wat ik wel kan zeggen, is dat ik voor Luik geen enkele hoogtestage zal afwerken. Het wordt een seizoen met weinig wedstrijden. Vanaf mei, in de opbouw naar de Tour en de Spelen, zal ik niet meer thuis zijn en hoogtestages afwisselen met wedstrijden. Dus wil ik voor Luik zoveel als mogelijk in mijn Spaanse basis doorbrengen, dicht bij de familie. Ik kan er goed bergop trainen, het is er makkelijker om met de tijdritfiets kilometers te maken. En vooral, het zal me mentaal fris houden. Ik wil met een fris en leeg hoofd aan mijn voorbereiding op de Tour beginnen.”

In Spanje is intussen ook een bromance aan het ontluiken tussen Evenepoel en Mathieu van der Poel, in die mate dat Evenepoel beloofd heeft Luik te skippen als de Nederlander La Doyenne wil winnen. “Maar dat zal dit jaar niet gebeuren”, grijnsde Evenepoel. “Toch zal er wel eens een seizoen komen dat ik mij iets meer zal richten op de Vlaamse klassiekers en de Ardennen oversla, bijvoorbeeld als ik de Giro rijd. Dan is het uiteraard aan Mathieu om weg te blijven uit de Vlaamse wedstrijden.”