Voor aanvang van de match was het eerst nog tijd om op gepaste wijze hulde te brengen aan de overleden Eric Verhoeven (65). De trouwe en fiere clubman kreeg een minuut applaus van de Beerschot-aanhang. De symbolische aftrap werd gegeven door zoon Vincenzo Verhoeven en kleinzonen Rocco en Romeo. De voormalige teammanager van Beerschot verloor de strijd na een slepende ziekte.

Vanaf het eerste fluitsignaal was het duidelijk dat de bal, zoals verwacht, voor Beerschot zou zijn. Het was wel Deinze dat een eerste keer de neus aan het venster stak in het Olympisch Stadion. Anne kon, na een slechte inspeelpass van Matthys, één op één gaan met doelman Matijas. De Kroaat bracht uitstekend redding op het schot van de Deinze-spits. Niet veel later waren het opnieuw de Oost-Vlamingen, deze keer zelfs met een dubbele kans. Eerst hield opnieuw Matijas De Schryver van de 0-1 met een knappe beenveeg, nadien plaatste Hendrickx in de rebound het leer dan weer net naast het kader.

Het was toch even wachten op de eerste mogelijkheid voor de Mannekes. Die kwam er op een vrije trap van Matthys, maar de deviatie van Konstantopoulos ging al bij al uiteindelijk ruim naast doel. Beerschot dicteerde dan wel het spel, de kansen waren voor Deinze. Uitgerekend Denis Prychynenko had het leer maar binnen te duwen na een goed verlengde kopbal van Mertens, maar de legende van Beerschot dacht even dat hij nog een mauve-wit truitje aan had. Het leek op een knappe verdedigende actie, maar het was gewoon een gigantische misser van het nummer 13 van Deinze. “Denis is een rat” zongen de Beerschot-supporters hun ambassadeur dan maar toe.

Eerste keer rood

Verlinden pakte niet veel later een zeer vermijdbare tweede gele kaart. In het duel greep hij Deinze-kapitein Hendrickx bij het hoofd. Een heel domme actie van de Beerschot-aanvaller die daar toch slimmer had moeten zijn. Beerschot moest zo met z’n tienen verder.

Het was wel het startschot van een dolle slotfase van de eerste helft. De nog steeds droog staande Keita kreeg nog drie loepzuivere kansen, maar telkens stond doelwachter Miras in de weg. Ook Deinze had nog de mogelijkheid om met een voorsprong de rust in te gaan, ze scoorden zelfs, maar het doelpunt werd afgekeurd na een fout op Cagro. En eigenlijk had het feestje al niet mogen doorgaan voor buitenspel.

Ondanks dat de competitieleider met een mannetje minder op het veld stond, werd Beerschot wel dreigender. Vijf minuten na rust combineerden Reyners en Konstantopoulos zich door de Deinze-verdediging, waarop de kleine pocketspits uitpakte met een knappe stifter. Miras z’n hand zat er nog tussen, maar net niet voldoende om te voorkomen dat Reyners kon scoren: 1-0. Lang konden Reyners en co echter niet genieten van die voorsprong. Matijas speelde de bal kwijt op de flank en stond zo volledig uit positie. Van Landschoot kon makkelijk afwerken en zo hingen de bordjes terug gelijk.

Met tien spelers is het al niet evident, laat staan met negen. De harde realiteit voor Beerschot nadat ook Nzita na een tweede gele kaart het veld moest verlaten. Zeker de eerste kaart was, net zoals bij Verlinden, voor discussie vatbaar. Scheidsrechter Pirard werd zo ‘persona non grata’ op ’t Kiel. Ook de technische staf van de Mannekes moest er aan geloven. Zowel Pacovski als Magermann kregen rood toegewezen van de man in het groen na protest.

Het was nu gewoon kwestie van tijd vooraleer Deinze de poorten van de kooi van Matijas definitief zou kunnen openbeuken. Hendrickx kon een dikke twintig minuten voor tijd de onvermijdbare 1-2 maken na een afgeweken schotje op Tshimanga. Het werd ook coach Wieland te veel en zo moest ook hij van het toneel verdwijnen met een rode kaart na protest. Onwaarschijnlijke taferelen.

Zesde rood en match stilgelegd

Maar het was nog lang niet gedaan met deze bizarre middag op het Kiel. Voor zij die dachten dat Deinze gespaard zou blijven van de rode kleur… Schuermans kreeg de zesde rode kaart van de match in het gezicht geduwd. We herhalen het even: de zesde (!) rode kaart. En opnieuw een strenge, bedenkelijke beslissing van Pirard.

De supporters verkeerden in alle staten. Vanuit de spionkop van Beerschot gooide men zaken richting de lijnrechter, waarbij iets de man met de vlag ook wist te raken. Na wat overleg met z’n assistent legde Pirard de match stil. Iedereen de kleedkamer in.

Een goed kwartier later kwamen de spelers weer het veld opgelopen. De emoties waren wat gaan zakken en zo kon er opnieuw gevoetbald worden. Nu met negen tegen tien en zo was alles nog mogelijk voor Beerschot. Matthys zette dat meteen kracht bij met een vrije trap die maar net over ging.

Het vet was echter wat van de soep. Verder dan een afgeweken schot dat net naast ging, kwam mauve-wit eigenlijk niet meer. Beerschot heeft zo de kans laten liggen om herfstkampioen te worden, al zal het toch vooral even stevig moeten slikken na deze heftige voetbalzondag.

Uiteindelijk acht rode kaarten

Om het helemaal af te maken kregen ook Matijas en Prychynenko na de match nog een rode kaart van Pirard na een opstootje. Acht rode kaarten. Wat was dit allemaal…