Wat mogen we verwachten van Mathieu van der Poel en Tom Pidcock in de modder van Herentals? “Het is de komeet vs. de diesel”

Mathieu van der Poel schiet doorgaans als een komeet uit de startblokken, Tom Pidcock moet als een ouderwetse dieselmotor enkele crossen warmdraaien vooraleer de resultaten volgen. “Wat daarvoor de precieze redenen zijn, dat weet geen mens”, zegt ex-wereldkampioen en co-commentator Paul Herygers. “Het zal wel te maken hebben met een combinatie van ambitie en trainingsprogramma’s. Ik verwacht hoe dan ook weer een straffe Van der Poel in Herentals. Voor Pidcock zou het al mooi zijn als hij bij de rest kan aansluiten. Om Eli Iserbyt bij te houden op een heuvelachtig parcours moet je goede papieren hebben.”

LEES OOK. “Mathieu rijdt rond als een machine”: Christoph Roodhooft weet dat Van der Poel meer dan klaar is om te crossen

De geschiedenis leert ons dat Van der Poel geen aanpassingsperiode nodig heeft na een wegseizoen. Hij pakte meteen uitslagen in het veld. Jaar na jaar, sinds hij bij de elite crost, scoorde MvdP al in zijn eerste wedstrijd. Hij heeft een abonnement op een podiumplek. Een derde stek in de wereldbekermanche van Koksijde in 2015 is zijn minst goede resultaat in zijn eerste cross van het jaar. Meer nog, van zijn negen andere debuutcrossen, won hij er zeven en eindigde hij nog twee keer tweede.

Schrikken van Skiberg

Zelfs in zijn allereerste seizoen was het in de herfst van 2014 al meteen raak. Van der Poel – toen nog maar 19 – reed dat jaar nog deels bij de beloften. Beginnen deed hij echter met de Superprestige in Gieten, bij de grote jongens. Hij bestormde er meteen het hoogste trapje van het podium voor Van der Haar en Nys. Een jaar later kende hij zijn minst goede start van de crosswinter. Nou ja, een derde plek achter Sven Nys en Wout van Aert, daar tekent 95 procent van het veldritpeloton met beide handen voor. Nadien was het vijf keer op rij meteen bingo in zijn eerste cross. Drie van de vijf keer wist hij zelfs gelijk Van Aert achter zich te laten.

Twee jaar geleden keerde die de rollen om. In Dendermonde eindigde Van der Poel tweede na Van Aert. Al ging het hier wel om de winter die Van der Poel door zijn rugprobleem in rook zag opgaan. Een dag later gaf hij op in Zolder en trok hij er meteen een streep onder. Vorig jaar knoopte Van der Poel weer aan met zijn succesreeks door eind november met winst van start te gaan in Hulst. “Bij Van der Poel kan je niet anders zeggen dan dat het met natuurtalent te maken heeft”, vertelt Herygers nog. “Al zal ook hij toch even schrikken in Herentals. Die skiberg zo steil bergop en ook het lopen is heel steil. Hij zal toch al in orde moeten zijn.”

Net na Japanner

Een compleet ander verhaal bij Tom Pidcock. De Britse wereldkampioen van Fayetteville 2022 deed in zijn eerste veldrit nog nooit beter dan een zevende stek. Hoewel hij op dat moment nog maar 18 was en nog als belofte gold, opende hij in 2017 zijn seizoen in Kruibeke als negende. Een jaar later — nog steeds uitkomend in de U23-categorie — duikt Pidcock het veld in voor de Rapencross in Lokeren. Dit keert kom hij er helemaal niet aan te pas. Een twintigste plek, net achter de Japanner Yu Takenouchi is meteen zijn op één na slechtste resultaat van het jaar. Een dag later eindigt hij namelijk nog tweeëntwintigste in Gieten.

LEES OOK. Naast Wout van Aert ook geen Sanne Cant aan de start in Herentals: “Gelukkig kregen we zondag een telefoontje uit het kamp van Mathieu”

Een jaar later eindigt de Brit in zijn eerste volwaardige profseizoen zevende in Kruibeke en dertiende in Gieten. 2020 begint desastreus voor Pidcock. In de wereldbekermanche in Tabor komt hij ten val en haalt hij pas als zeventiende de meet, meer dan twee minuten later dan winnaar Michael Vanthourenhout. Het is meteen zijn slechtste resultaat van dat jaar. In 2021 en 2020 begon Pidcock telkens met een zevende plek in respectievelijk Boom en Merksplas. Telkens zou het zijn op één na slechtste uitslag van de veldritwinter worden. “Bij Pidcock heb ik het gevoel dat de cross minder en minder een doel is”; stelt Herygers vast. “Hij begint er elk jaar best zuinig aan en pas na een cross of vier zien we hem echt boven water komen. Ik denk dat dat veelal te maken zal hebben met de trainingsarbeid die hij al achter de kiezen heeft.”