Negentien jaar is Alicia, de dochter van Michel Maus. Geboren in Moskou, geadopteerd toen ze twee was. Op basis van een dossier dat amper twee pagina’s telde. Maar dat was zeventien jaar geleden. “Vandaag zou ik haar niet kunnen adopteren”, zegt Michel Maus. “Te veel vragen, te weinig antwoorden, te veel rode vlaggen.” Vandaag gelden andere regels. Strengere regels, die blijkbaar niet volstaan om misbruik uit te sluiten. Daarom heeft Vlaams minister van Welzijn Hilde Crevits (CD&V) vorige week beslist om voorlopig geen nieuwe adoptiedienst te erkennen. Zolang die dienst er niet is, kan niemand een procedure opstarten om kinderen uit het buitenland te adopteren.

LEES OOK. Minister Crevits zet nieuwe interlandelijke adopties tijdelijk stop: “Belang van het kind voorop”

Maus zegt dat hij begrip heeft voor de bezorgdheid van de minister. Er sijpelen nog altijd te veel verhalen door van moeders die hun kind onder dwang afstaan, van kinderhandel, van misbruik. Maar dat er meer en meer voor een afschaffing van adoptie wordt gepleit, gaat er bij hem niet in: “Ik pleit ook voor strengere controles en goed onderbouwde dossiers. Want een kind zou altijd de kans moeten krijgen om zijn biologische ouders op te sporen. Dat garanderen, is blijkbaar niet altijd mogelijk. Maar als die garanties er zijn, snap ik niet wat er mis is met adoptie. Het belang van het kind primeert. En soms heeft een kind meer belang bij adoptie.”

(Lees verder onder de foto)

In gedachten neemt Maus ons mee naar Moskou, zeventien jaar geleden. Samen met tien andere koppels bevond hij zich in een tehuis voor kinderen. Daar zag hij voor het eerst het meisje dat zijn dochter zou worden. Een meisje met gezondheidsproblemen, vitaminetekort, haaruitval. Een kind dat in het tehuis al zo’n 25 verschillende verzorgsters had gekend en nu met hechtingsproblemen worstelt. “De eerste anderhalf jaar van haar leven kwam Alicia in aanmerking voor binnenlandse adoptie. Op zich geen slechte regel, maar in dit geval kwam die adoptie er niet en ontwikkelt zo’n kind al een serieuze rugzak die het levenslang meedraagt. Als Alicia daar was gebleven, had ze daar zoals sommigen tot haar achttien jaar kunnen zitten. In een Russisch tehuis, he: dat zijn schrijnende toestanden. Ik vraag me af of dat in het belang is van het kind.”

“Mijn dochter zal wellicht nooit weten wie haar biologische moeder is en waarom ze haar heeft afgestaan”

Michel Maus

Professor fiscaal recht en adoptieouder

Maus, die ook twee biologische kinderen heeft, kreeg ook de verhalen mee over moeders die hun kind moesten afstaan onder druk van nonnen en priesters. “Bewust informatie over de herkomst van een kind verzwijgen en zelfs vernietigen, is de grootste wandaad die er bestaat. Als die informatie bij een mogelijke adoptie niet in het dossier zit, moeten de diensten op de rem gaan staan. Om eerlijk te zijn: bij mijn dochter ontbrak die informatie ook. Haar moeder is een ziekenhuis in Moskou binnengewandeld zonder papieren en is na twee dagen weer vertrokken.”

LEES OOK. Kamerlid Yngvild Ingels werd als baby voor 161 euro verkocht door de kerk: “Ze dachten waarschijnlijk dat ze het juiste deden”

“Mijn dochter zal wellicht nooit weten wie haar biologische moeder is en waarom ze haar heeft afgestaan”, zegt Maus. “Ze worstelt daarmee. Een paar jaar geleden las ze in de krant dat een man zijn hond aan een paal had achtergelaten. Ze vroeg me of haar mama dat ook met haar had gedaan. Ik vind dat heel erg. Maar tegelijk weet ik dat mijn dochter het hier beter heeft dan in Moskou. Het belang van het kind, daar ging het toch om?”

LEES OOK. Kinderen die illegaal werden geadopteerd voortaan erkend als slachtoffer mensenhandel