Het grote vraagteken: wie wordt premier onder Macron?

En dan nu: het echte werk. Wie kiest Emmanuel Macron als zijn premier? Als zijn ministers? De Franse media speculeren al lang over namen, Macron zelf houdt zijn lippen stijf op elkaar. Officieel maakt hij zijn kandidaat-premier (en de samenstelling van de rest van zijn kabinet) pas over een week bekend, op maandag 15 mei, een dag na zijn eedaflegging.

Een niet-onbelangrijke taak voor Macron, en vooral: een niet zo gemakkelijke. Zijn beweging En Marche! bestaat nog maar een jaar, veel politieke ervaring is er bijgevolg nog niet. Koppel daaraan de beloftes om het Franse politieke leven radicaal te vernieuwen, te hervormen. En om nieuw beleid, nieuwe kansen, nieuwe hoop voor de gedesillusioneerde bevolking te creëren. Het mag duidelijk wezen dat de verkozen president verschillende belangen moet weten te verzoenen.

Emmanuel Macron heeft al langer laten verstaan dat hij zijn kandidaat-premier pas zou bekendmaken na de officiële machtsoverdracht op 14 mei. Een naam zullen we dus pas volgende week maandag horen. Toch kunnen we al een en ander afleiden uit eerdere uitspraken.

Macron zei afgelopen week aan de Franse zender BFM-TV dat hij zijn premier "bijna gekozen had" en dat hij "een tweetal profielen in zijn hoofd heeft", een man en een vrouw. In een interview aan Le Monde vorige maand vertelde hij dat zijn eerste minister via het premierschap geen persoonlijke, al dan niet verborgen, agenda zou mogen realiseren.

Hij wil ook een kandidaat-premier "voor de lange termijn". De positie zou echter wel eens tijdelijk kunnen zijn, als hij verplicht wordt zijn "eerste keuze" te vervangen door iemand van een oppositiepartij, als hij bij de parlementsverkiezingen volgende maand geen meerderheid haalt.

Over de rest van zijn regering luidt het dat hij kandidaten "van het veld" wil, van wie de helft vrouwen, van wie de helft mensen uit het middenveld of lokale besturen. Macron hanteert voor zijn ministers dezelfde criteria als voor zijn premier. "Ik zal hen rekruteren voor hun ervaring, hun capaciteiten, wat zij hebben gerealiseerd, niet voor waar ze voor staan of voor hun politieke gewicht."

Tegelijk realiseert Macron zich dat de samenstelling van zijn kabinet een moeilijke evenwichtsoefening wordt. Met En Marche! start hij van nul. Om zijn wens tot hervorming en vernieuwing te kunnen realiseren, moet hij ook wel een beroep doen om politiek ervaren rotten in zijn regering. "Ik wil mensen uit het middenveld die ervaring hebben, al zullen er ook wel politieke persoonlijkheden bij zijn", luidde het bij BFM-TV.

Zijn regering zal overigens bestaan uit 15 leden, in plaats van 18 nu.

• François Bayrou (leider van MoDem, liberaal-democraten)
  staakte zijn strijd om het presidentschap om zijn volle gewicht in de schaal te werpen voor de campagne van Macron
• Xavier Bertrand (Les Républicains)
  voormalig minister van Volksgezondheid en van Werk
• Jean-Louis Borloo (UDI)
  minister in verschillende Franse regeringen
  geliefd zowel bij politiek links als rechts
  leeftijd (66) speelt in zijn nadeel
• Gérard Collomb (PS, senator, burgemeester van Lyon, de tweede stad in Frankrijk)
  medewerker van het eerste uur
  komt uit de meer hervormingsgezinde vleugel van de PS
  leeftijd (69 jaar) speelt in zijn nadeel
• Richard Ferrand (PS, volksvertegenwoordiger uit Finistère)
  vertrouweling van Macron
  secretaris-generaal van En Marche!
  medewerker van het eerste uur
• Sylvie Goulard (MoDem, liberaal-democraten)
  kandidaat-premier of minister van Economie
  lid van het Europees Parlement
• Anne-Marie Idrac (MoDem, liberaal-democraten)
  kandidaat-premier
  voormalig staatssecretaris van Transport en van Buitenlandse Handel
  voormalig topvrouw bij SNCF en RATP (openbaarvervoersmaatschappijen)
• Pascal Lamy
  voormalig directeur van de Wereldhandelsorganisatie (WTO)
• Christine Lagarde (voorzitter van het IMF)
• Jean-Yves Le Drian (PS)
  kandidaat-premier
  huidig minister van Defensie en een van de eersten die Macrons campagne steunden