‘Rebel Moon’-actrice Sofia Boutella was ooit danseres: ‘Madonna gaf me mijn eerste paar hakken’

Sofia Boutella, geboren en getogen in Algerije, weet wat het is om een thuis te verliezen. Ze was 10 toen ze met haar familie naar Parijs vluchtte nadat Algerije in een burgeroorlog was terechtgekomen. Nu is ze 41 en gebruikt ze die ervaring voor Zack Snyders scifi-epos Rebel Moon - Part One: A Child of Fire.

Daarin speelt ze Kora, een mysterieuze vrouw die haar oude leven kwijtraakt en een nieuw leven moet opbouwen in een dorp op een verre maan. Net als Kora begrijpt Boutella wat zo’n reis van je vergt en wat het je oplevert. “Er gebeurt iets heel krachtigs wanneer je jezelf verwijdert van je land van herkomst”, zegt Boutella. “Ik heb niet het gevoel dat ik bij een bepaald gebied hoor, maar tegelijkertijd heb ik wél het gevoel dat ik deel uitmaak van deze wereld en er verbonden mee ben.”

Voordat Boutella ging acteren, danste ze. Als kind ging ze naar de balletles in Algiers, in Frankrijk ging ze verder met ballet, jazz, hedendaagse dans en hiphop. Ze probeerde ook ritmische gymnastiek en bracht een jaar door in het nationale team van Frankrijk. Op haar 19de werd ze danseres voor een Nike Women’s-campagne, waarmee ze de wereld rondreisde. Daarna mocht ze als danseres mee het podium op met Madonna (en later ook nog met Rihanna en Usher). Een levensveranderende ervaring: “Ik was een tomboy toen Madonna me ontmoette, ze gaf me mijn eerste paar hakken.”

Tijdens de tourpauzes joeg Boutella haar droom na om theateracteur te worden. Ze studeerde bij de invloedrijke Elizabeth Kemp in Parijs en later aan de Stella Adler-academie in LA. Ze beleefde haar doorbraak als acteur in een actiefilm: in Kingsman: The Secret Service (2014) speelde ze Gazelle, Samuel L. Jacksons dodelijke handlanger met messen als voeten. Dat leidde tot nog meer actierollen, onder meer in The Mummy (2017) en Atomic Blonde (2017).

En toen kwam Rebel Moon, nu te zien op Netflix. Toen Boutella te horen kreeg dat ze daarin Kora mocht spelen, was ze enthousiast én bezorgd. “Ik was eerst doodsbang omdat ik het goed wilde doen en ik was op een inspirerende manier geïntimideerd om geregisseerd te worden door Zack Snyder.”

Hoe was het om op te groeien tijdens een burgeroorlog?

“Ik denk dat je je dat als kind niet echt realiseert, vooral omdat je geen ander leven hebt gekend. We hadden een avondklok en hoorden hier en daar bommen ontploffen. Het was iets waar ik op een vreemde manier aan gewend was. Ik denk dat het voor mijn moeder een andere ervaring was. Mijn vader woonde al in Frankrijk en reisde veel. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik 4 was, maar in die 10 jaar bezocht ik hem af en toe in Frankrijk. Toen ik eenmaal naar Frankrijk ging, begon ik te zien dat het leven elders anders is.”

Het moet een enorme overgang zijn geweest om op je 10de naar Frankrijk te verhuizen.

“Wat ik niet had kunnen voorzien was de cultuurschok en hoe snel ik me moest aanpassen. Ik weet nog dat ik voor het eerst naar school ging en niet kon praten, omdat de hoeveelheid informatie die constant op me afkwam zo overweldigend was.

“Het enige waar ik overeenkomsten in vond met Algerije, was kunst. Ik begon weer te dansen in Frankrijk omdat ik het gevoel had dat er geen verschillen waren. We spraken allemaal dezelfde taal en hadden op een bepaalde manier allemaal dezelfde cultuur die als een soort thuis aanvoelde.

“Daarbuiten was het wat anders. In Algerije droegen we allemaal een blouse op school, elke sociale klasse was dezelfde. In Frankrijk werden we allemaal beoordeeld op hoe we eruitzagen en hoe cool we waren. En ik was absoluut niet cool.”

Wat vond je zo leuk aan dansen?

“Het is eigenlijk een hele andere vorm van communicatie, een andere taal. Wat ik geweldig vond, was de mogelijkheid om zoveel van mijn gevoelens kwijt te kunnen. Het was een toevluchtsoord voor mij. Ik voelde me veilig. En ik voelde dat ik lééfde. Nog steeds.”

Dans je nog?

“Ik zal altijd dansen. Ik dans gratis voor mijn vrienden, voor de mensen om me heen, niet voor de job. Ik denk niet dat ik nog op tournee zal gaan als danser – die jaren liggen nu wel achter me – maar ik zou wel graag eens aan een dansmusical meewerken.”

Je hebt in veel actiefilms gespeeld. Waarom hou je daar zo van?

“Het is gewoon zo gelopen. Toen ik stopte met dansen, dacht ik niet: ‘Oké, ik word actiefilmacteur.’ Mijn liefde voor film is echt puur, net als mijn liefde voor theater. Ik had helemaal niet gedacht dat ik actie zou gaan doen. Toen ik mijn rol in Kingsman kreeg, had ik nog nooit in mijn leven aan gevechtssport of gevechtstraining gedaan. Maar mijn dansachtergrond hielp me om andere bewegingsvormen te leren, zoals martial arts. Ik gebruik dezelfde principes en dezelfde discipline.”

Wat trok je aan in Rebel Moon?

“Het is mijn eerste hoofdrol. Ik heb heel lang tegen mijn team gezegd dat ik geen hoofdrol wilde spelen. Ik vond dat ik al heel veel geluk had om op de set te mógen staan met al die ongelooflijke acteurs. Vanaf Kingsman heeft Sam Jackson me geweldig goed begeleid, hij is nog steeds erg aanwezig in mijn leven. Daarna kreeg ik de kans om te werken met Zach Quinto en Chris Pine (in Star Trek Beyond, red.), met Tom Cruise (in The Mummy) en met Charlize Theron (Atomic Blonde). Zij hebben me veel bijgebracht. De enige manier om te blijven leren is een mentor hebben. Ik weet niet of het door mijn dansachtergrond komt, maar ik geniet ervan om een leerling te zijn.

“Rond de tijd dat ik de rol voor Rebel Moon kreeg, zei ik tegen mijn team: ‘Ik denk dat ik er klaar voor ben. Zack heeft altijd sterke vrouwen met een eigen stem gehad in zijn films. Ik vind het geweldig dat hij voor dit project een vrouw als hoofdpersonage heeft gekozen. En niet zomaar een stoere vrouw, maar een met diepe, ingewikkelde emoties en een joekel van een dilemma om te overwinnen.”

Rebel Moon - Part One: A Child of Fire, nu op Netflix.

© The New York Times