Will Tura stond meer dan zestig jaar op de planken. In juni kondigde hij zijn afscheid aan omdat hij alzheimer heeft. Hij rondde zijn carrière af met de uitgave van het verzamelalbum Als ik terugkijk (en 99 andere liedjes).

Donderdag vond een “groots muzikaal huldebetoon” plaats. Onder meer Bart Peeters, Clouseau, Daan, Geike Arnaert, Helmut Lotti, Niels Destadsbader, Ruben Block, Sandra Kim en Stijn Meuris brachten een nummer van ‘de Keizer van het Vlaamse lied’.

De avond werd ingezet met een film over de carrière van Tura. Daarna riep gastheer, Ben Crabbé, Will Tura zelf het podium op, onder luid applaus van een staande ovatie. Hij zal de hele show volgen vanuit zetels die voor hem recht voor het podium werden geïnstalleerd. Daarin kreeg ook zijn familie een plekje.

Jelle Cleymans en Jonas Van Geel openden de liveshow met Vergeet Barbara, een nummer dat natuurlijk in hun vingers en stembanden zit, ze zingen het immers samen in de gelijkaardige musical.

Enkele belangrijke mensen, zowel in zijn carrière als privé, werden geëerd. Het duo Cappaert bracht Heimwee naar huis, dat ze opdroegen aan de vrouw van Will Tura, ‘zijn’ Jennie. Will Tura springt meteen recht wanneer zijn rechterhand, componist en producer Steve Willaert applaus ontvangt. Het hardste applaus komt ongetwijfeld uit de zetel van Tura.

Een paar artiesten haalden speciaal voor Will Tura hun beste Vlaams boven. Songfestivalroyalty Sandra Kim bewijst dat ze het ook verdomd goed in het Vlaams kan met Omdat ik van je hou. Ook Ozark Henry en Natalia kozen een keertje voor het Nederlands, respectievelijk met het nummer Zeg me en Morgen gaat ze weg.

Enkele van zijn grootste hits werden door de grootste artiesten gebracht. Niemand minder dan Clouseau liet de zaal luidkeels meezingen met Het kan niet zijn. Noordkaapzanger Stijn Meuris zong Arme Joe. Met harde gitaren en flikkerende lichten, wisten de iets oudere fans van Tura in de zaal even niet waar kijken, maar er werd toch luidkeels meegezongen. Bart Peeters bracht dan weer een opgewekte versie van Mooi ‘t leven is mooi. Na enkele emotionele nummers, blies Helmut Lotti nieuw leven de zaal in, met Tura’s hit De Noorderwind.

Tegen het einde van de avond brachten alle artiesten samen nog een 60’s medley met onder meer Donna Carmela en Draai dan 797204.

En dan was het eindelijk zo ver. Voor de allerlaatste keer stond Will Tura zelf op zijn geliefde podium, met het liedje Zo eenzaam zonder jou. Een mooie afsluiter van een emotionele maar ook swingende avond.