Een zeehondenpup die dood aangespoeld op het strand van Californië ligt, is niets uitzonderlijk. De dieren worden vaak ziek, worden dood geboren of stranden nadat ze een aanvaring met een boot nauwelijks overleefden.

Maar sinds 2015 troffen lokale marinebiologen in MacKerricher State Park, ten noorden van San Francisco, geregeld onthoofde pups op het strand aan. Een mysterieus fenomeen dat ze moeilijk konden verklaren. De onthoofdingen waren niet erg talrijk, maar de wetenschappers troffen er in de afgelopen jaren toch zeker een twaalftal aan.

Nadat de dode zeehonden pups jarenlang een mysterie waren, denken de wetenschappers dat ze nu eindelijk de reden achterhaald hebben. Op een wildlifecamera die afgelopen jaar werd opgesteld in de buurt van een broedplaats, zagen de wetenschappers hoe een coyote zijn zo’n zeehondenpup onthoofde. “We hadden een boeiende opname van een coyote die een pas gedode zeehond naar het camerabeeld sleepte en in de loop van vijf minuten het hoofd eraf beet”, zei Frankie Gerraty, een doctoraatstudent aan de afdeling ecologie en evolutiebiologie van UC Santa Cruz, aan de Los Angeles Times.

Het fenomeen werd ondertussen ook al op een andere plaats vastgesteld.

“Het is natuurlijk gruwelijk, maar tegelijkertijd ... coyotes en zeehonden zijn inheemse soorten”, zei hij. Hoewel deze interactie vandaag nieuw lijkt voor wetenschappers, voegde hij eraan toe, “zou het in werkelijkheid het herstel van deze relatie kunnen zijn.”

“Nu deze roofdieren zich herstellen, is het echt interessant om na te denken over hoe de ecologische relatie misschien terugkomt of niet”, zei Gerraty. Hij zei dat het hem niet zou verbazen als coyotes in het verleden op zeehonden hebben gejaagd, maar dat dit nooit is gedocumenteerd.

“Ik denk dat de hersenen behoorlijk voedzaam zijn in vergelijking met veel andere delen van zeehonden. Blubber kan behoorlijk moeilijk zijn om door te geraken”, zei hij.