“Alle elementen voor een tornado waren aanwezig”: weerman verklaart hoe uitzonderlijk fenomeen kon ontstaan

In Putte en Onze-Lieve-Vrouw-Waver liet woensdagmiddag een windhoos een spoor van vernieling na. Een windhoos of tornado is een fenomeen dat slechts zelden voorkomt in onze contreien. Weerman en klimaatexpert Samuel Helsen verklaart hoe ze toch kon ontstaan.

emke

Laten we eerst een misverstand uit de wereld helpen. Een windhoos is volgens weerman Helsen hetzelfde als een tornado. “Er is geen verschil tussen de twee”, zegt hij. “We linken tornado’s gevoelsmatig aan grote rampen met enorm veel schade zoals dat in Amerika vaak het geval is. Hier komt een tornado minder vaak voor en op kleinere schaal met minder schade. Mensen gebruiken dan de term windhoos. Maar eigenlijk bestaat er niet zoiets als een ‘mini-tornado’.”

LEES OOK. Hallucinante beelden tonen hoe windhoos door gemeente raast en daken afrukt: tientallen woningen beschadigd

De windhoos die woensdagmiddag in Putte plaatsvond, is volgens Helsen het resultaat van een samenloop van weersomstandigheden. “Alle elementen voor een tornado waren aanwezig”, zegt de weerman. “De atmosfeer verkeerde in een onstabiele toestand met hevige buien inclusief onweer en hagel. Rond 16.30 uur was er een hele felle onweersbui in het getroffen gebied. Dat in combinatie met windschering zorgde voor een windhoos.”

LEES OOK. “Je hoorde het niet aankomen, maar plots werd het glas uit de zijgevel geblazen”: enorme ravage na doortocht windhoos

Windschering is een term die wordt gebruikt als de wind aan de grond uit een andere richting waait of met een andere snelheid dan wat hoger in de atmosfeer. Dat was ook het geval in Putte woensdagmiddag. “Op het moment dat de windhoos zich voordeed, waaide de wind aan het oppervlak uit het zuidwesten aan zo’n 25km/u, terwijl hij op 1 kilometer hoogte naar het westen draaide en de snelheid toenam tot zo’n 75 km/u. Daarbij was er zo’n 50 km/u windschering. Dat zorgde ervoor dat de wolk begon te draaien.”

Nog een belangrijke factor die Helsen aanhaalt, is de wolkenbasis of de onderkant van de buienwolken. “De wolkentoppen bevonden zich maar liefst op zo’n 6,5 kilometer hoogte. De hoge toppen zijn het resultaat van een zeer onstabiele atmosfeer, de onderkant van de stapelwolken bevond zich onder de 500 meter en zorgde dat de draaiende luchtkolom makkelijk de grond kon bereiken.”

Het is niet de eerste keer dat er een windhoos plaatsvindt in Vlaanderen, maar volgens Helsen is het toch een uitzonderlijk fenomeen dat bovendien moeilijk valt te voorspellen. “We wisten dat alle elementen aanwezig zouden zijn, maar we kunnen moeilijk voorspellen of een windhoos plaatsvindt en waar die dan zal landen. De mensen uit die regio hebben gewoon pech gehad.”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen