‘Voor de meeste mensen is hij altijd ‘Der Kaiser’ gebleven’: Hans Vandeweghe over de dood van Franz Beckenbauer

Waar plaatst u Beckenbauer in de voetbalgeschiedenis?

Hans Vandeweghe: “Hij is ongetwijfeld een van dé spelers in de geschiedenis van Duitsland. En een van de beste spelers van de jaren 70 en 80. Hij begon zijn carrière als aanvaller, maar schoof snel achteruit tot in de verdediging. Iedereen zal zich hem vooral herinneren als verdediger, maar dan wel een erg voetballende verdediger.

“Beckenbauer kreeg de bijnaam ‘Der Kaiser’, en zo speelde hij ook. Voor een verdediger zag je hem erg weinig tackelen. Hij deed alles op spelinzicht en techniek. Voor het vuile verdedigende werk rekende hij vooral op de mensen die naast hem stonden. Zowel bij West-Duitsland als bij Bayern München was dat jarenlang Hans-Georg Schwarzenbeck, een pure mandekker.

“Ze vormden samen het perfecte duo. Beckenbauer floreerde als libero, een rol die inmiddels uit het voetbal verdwenen is. Hij dicteerde van achteruit het spel met zijn geweldige passing. Daarbij moet wel gezegd dat het voetbal toen heel anders was, en dat Beckenbauer ook zeeën van tijd en ruimte kreeg om het spel te maken.”

“Als libero en kapitein was hij de sleutelfiguur in het enorme succes van Bayern München. Tussen 1972 en 1974 wonnen ze drie keer op rij de Duitse titel. In die periode wonnen ze ook verschillende keren de Europacup - de huidige Champions League - en namen ze de Europese heerschappij over van Ajax.”

Welk moment zal van hem vooral bijblijven?

“Er is niet één moment dat eruit springt, maar hij werd vooral legendarisch als kapitein van de nationale ploeg. Op het WK van 1966 was West-Duitsland nog verliezend finalist. In 1972 werd West-Duitsland Europees kampioen, met Beckenbauer als kapitein. Twee jaar later werden ze voor eigen publiek wereldkampioen. Dat gebeurde na een legendarische finale tegen het Nederland van Johan Cruijff, dat Duitsland eigenlijk wegspeelde. Toch won Duitsland met 2-1, en werd Beckenbauer een nationale held.”

Het bijzondere is dat hij dat kunstje ook als bondscoach nog eens overdeed.

“Ja, zes jaar lang was hij trainer van het Duitse elftal, en daarmee werd hij ook wereldkampioen in 1990. Daarna was hij nog enkele jaren clubcoach en bestuurder, onder meer bij Bayern. Of die wereldtitel aan zijn geweldige kwaliteiten als trainer te danken was, weet ik niet. Zijn verdienste bestond er voornamelijk uit dat hij de groep goed bijeen wist te houden. Het is zeker niet iemand die door zijn voetbalvisie of tactiek het voetbal veranderd heeft, zoals Cruijff dat wel heeft gedaan.”

Een smet op zijn carrière is de corruptiezaak waarin hij betrokken raakte bij de toekenning van het WK. Hoe hard is dat aan zijn reputatie blijven kleven?

“Hij werd ervan beschuldigd steekpenningen betaald te hebben aan leden van het permanente comité van de FIFA, om het wereldkampioenschap van 2006 naar Duitsland te halen. Zelf heeft hij dat ontkend. In 2020 werd bekend dat de zaak verjaard was en Beckenbauer niet vervolgd zou worden. In zekere zin heeft men de andere kant op gekeken, waardoor dat ook niet heel hard aan hem is blijven kleven.

“Wat hem wellicht geholpen heeft, is dat hij altijd bekend heeft gestaan als een seigneur. Hij was hoffelijk op het veld, heeft zich nooit laten betrappen op wilde bewegingen of uitspattingen. Ook in zijn interviews was hij altijd toegankelijk en gracieus, met zijn karakteristieke Beierse dialect. Voor de meeste mensen is hij dus altijd ‘Der Kaiser’ gebleven.”