Hoe één journalist symbool werd van Palestijns lijden: ‘Verslaggeving gaat verder, ondanks de wond’

‘Press’ stond er op de lichtblauwe kevlarhelm van Hamza Al-Dahdouh, die in de voetsporen van zijn vader was getreden en werkte als journalist. Meer nog dan de helm en de kogelvrije vest zijn het die vijf letters die journalisten moeten beschermen wanneer ze in conflictgebieden hun werk doen. Maar in de Gaza-oorlog worden zij toch nog vaak het slachtoffer.

Zondag beschoot een Israëlische drone met twee raketten een auto. Hamza en twee andere journalisten kwamen om. Nog twee anderen raakten gewond. Bij zijn begrafenis wreef vader Wael met zijn linkerhand op zijn ‘Press’-helm. De vader en zijn collega’s hadden hun kogelvrije vesten nog aan. “Ik getuig bij God dat mijn oudste zoon Hamza een rechtvaardig man was”, sprak Wael Al-Dahdouh tijdens de lijkrede, terwijl hij zijn tranen bedwong. “Hij was geduldig, genereus en gaf om zijn medemensen.”

Wael Al-Dahdouh is de bureauchef van Al Jazeera. Hij is zowat het gezicht van Gaza geworden, die de buitenwereld vertelt over het leed van de Palestijnen tijdens verschillende oorlogen. Al twee decennia is al Dahdouh bij de nieuwszender aan de slag. Maar in deze oorlog is de chef zelf al enkele keren het nieuws geworden - iets wat geen enkele journalist in oorlogsomstandigheden wil.

‘Niemand is veilig’

Eind oktober bracht hij verslag uit over een Israëlische luchtaanval op het vluchtelingenkamp Nuseirat. Later op de dag kwam hij te weten dat zijn vrouw, een zoon, een dochter en een kleinzoon bij die aanval stierven. In het Al Aqsa Martelaren Ziekenhuis werd hij plots geïnterviewd door een collega. Al-Dahdouh probeerde zich zo goed mogelijk te beheersen om op de vragen te antwoorden.

Maar zijn stem brak toen hij de namen van de twee jongste slachtoffers opnoemde: zijn zevenjarige dochter Sham en zijn kleinzoon Adam, hij was anderhalf. “Mijn andere dochters zijn ook gewond", zei Al-Dahdouh. “Maar ik veronderstel dat ik God dankbaar moet zijn dat een deel van mijn familie het op zijn minst heeft overleefd.”

Op beelden van Al Jazeera is ook te zien hoe hij het gezicht van zijn dode zoon Mahmoud (15) aanraakt, die volgens de nieuwszender ook journalist wilde worden. Andere beelden laten zien hoe hij het lichaam van zijn overleden dochtertje vastpakt. Met zijn vrouw Amna had Al-Dahdouh acht kinderen. Terwijl hij sinds het begin van de oorlog verder bleef berichten vanuit Gaza-stad, in het noorden van de strook, trok zijn gezin naar het vluchtelingenkamp.

Palestijnen kregen de raad om uit het noorden weg te trekken. Maar toch werd de familie van Al-Dahdouh het slachtoffer van een bombardement. “We betwijfelden of Israël deze mensen zou laten gaan zonder hen te straffen", zei Al-Dahdouh. “Helaas is dat wat er gebeurde. Dit is het ‘veilige’ gebied waar Israël over sprak. Niemand is veilig.”

Vorige maand ontsnapte Al-Dahdouh zelf maar op het nippertje aan de dood. In Khan Younis bracht hij samen met de Belgisch-Palestijnse cameraman Samer Abu Daqqa verslag uit over een bombardement op een school, waarbij twintig mensen werden gedood. Die school werd door het vluchtelingenagentschap van de VN gebruikt als een schuilplaats.

Een Israëlische drone kreeg de crew van Al Jazeera in zijn vizier. Bij de raketinslag raakte Al-Dahdouh gewond aan zijn hand en zijn buik - hij draagt trouwens nog steeds een steunverband aan zijn rechterhand - maar zijn collega was er veel erger aan toe. Hij bloedde dood, omdat een ambulance niet tot bij hem geraakte. Het Israëlische leger doodde drie hulpverleners die dat probeerden. Voor zijn familie in België kwam het nieuws hard aan.

“Mijn vader deed alleen maar zijn job. Hij was daar met zijn camera en was voor niemand een gevaar”, zei zijn zoon Zain tegen deze krant. De familie ging samen met het nieuwsmedium een klacht indienen tegen Israël bij het Internationaal Strafhof in Den Haag, omdat het journalisten bewust zou viseren. Het Israëlische leger heeft dat altijd ontkend.

72 journalisten omgekomen

Nochtans loopt het dodentol bij journalisten hoog op. Volgens het Committee to Protect Journalists zijn er al 72 Palestijnse reporters en persmedewerkers omgekomen. Sommigen terwijl ze bezig waren met verslag uitbrengen, anderen terwijl ze samen met hun families schuilden voor de bombardementen. In Gaza zouden volgens het ministerie van Gezondheid (dat onder controle staat van Hamas) al meer dan 22.000 doden zijn gevallen.

Van de auto waar Hamza Al-Dahdouh inzat, bleef na de aanval enkel nog een verkoold wrak over. Al Jazeera was in een reactie erg scherp en sprak opnieuw over het bewust viseren van Palestijnse journalisten door “de Israëlische bezettingsmacht”. Het Israëlische leger reageerde dan weer dat het doelwit van de aanval een “terrorist” was, die een bedreiging vormde voor Israëlische troepen.

Wael Al-Dahdouh is na de dood van zijn zoon weer aan het werk gegaan. Zoals hij dat na de dood van zijn vrouw en andere kinderen ook deed. “De verslaggeving gaat verder", schreef Hamza drie weken geleden bij een foto op Instagram van zijn vader, die met verband om zijn armen een micro vasthoudt. “Ondanks de wond.”