Unia benadrukt dat er voor het grootste deel niets mis is met de antidiscriminatiewetgeving en dat niet alle Europese landen zo’n uitgebreid wettelijk kader hebben als België.

Wel vindt Unia dat er een hogere forfaitaire schadevergoeding nodig is voor slachtoffers. “Hoewel er voor discriminatie op de arbeidsmarkt wél hoge schadevergoedingen bestaan, is dat niet het geval voor discriminaties in andere domeinen”, klinkt het. “De wet voorziet nu forfaitair 1.300 euro. Dat bedrag dekt nauwelijks alle procedurekosten. Hierdoor worden slachtoffers niet gemotiveerd om daders voor de rechter te slepen.”

Daarnaast pleit Unia ervoor dat de lijst van misdrijven waarbij een hogere straf geëist kan worden als er sprake is van een haatmotief, uitgebreid zou worden. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om een homo die zou afgeperst en beroofd worden omwille van zijn seksuele oriëntatie. De dader kan daarvoor vandaag geen hogere straf krijgen wegens een verwerpelijk motief.

Verder wil Unia dat het criterium gezondheidstoestand verruimd wordt. “Vandaag spreekt de wet alleen maar over huidige en toekomstige gezondheid van mensen. Dit terwijl we meldingen krijgen waaruit blijkt dat mensen een C4 krijgen omdat ze vroeger te veel ziek waren.”

Unia vraagt ook dat praktijktesten expliciet vermeld zouden worden in de antidiscriminatiewetgeving. “Veel discriminatieklachten lopen vast omdat er geen bewijs voorhanden is, zelfs al is er een verschuiving van bewijslast mogelijk op burgerrechtelijk vlak”, zegt Unia-directeur Els Keytsman. “Zo mist de antidiscriminatiewet vaak zijn effect.” Voor Unia moeten inspectiediensten de bevoegdheid krijgen om praktijktesten uit te voeren.

Tot slot hekelt Unia dat positieve acties vandaag alleen theoretisch mogelijk zijn. “Als bedrijven doelgericht doelgroepen willen aannemen, discrimineren ze. Unia wil dat dit verandert”, aldus Keytsman.